Tebliğname No : KYB - 2011/192252
MAHKEMESİ :Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİH VE NO :05/08/2010 - 2010/718 - 21/09/2010 - 2010/786
SUÇ :Hırsızlık

Hırsızlık suçundan sanık M.. Y.. ve H.. S.."nun, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 492/2, 80, 522/1, 523/1, 59, 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun"un 4, 6. maddeleri uyarınca 264.654.000 Türk lirası ağır para cezası ile cezalandırılmalarına ve sanıkların cezasının ertelenmesine dair, Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/11/2002 tarihli ve 2000/555 esas, 2002/532 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, 08/02/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Temel Ceza Kanunlarına Uyum Amacıyla Çeşitli Kanunlarda ve Diğer Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca uyarlama talebi üzerine, sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde menfaatlerinin bulunmadığı anlaşıldığından talebin reddine dair aynı Mahkemenin 08/07/2010 tarihli ve 2000/555 esas, 2002/532 sayılı ve 30/06/2010 tarihli ve 2000/555-532 ek kararlarına yapılan itirazın reddine ilişkin ELAZIĞ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/08/2010 tarihli ve 2010/718 değişik iş sayılı ve 21/09/2010 tarihli ve 2010/786 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 29/04/2011 gün ve 5124/23703 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/06/2011 gün ve 192252 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesinin 5 ve 6. fıkrasında ""Sanığa yüklenen suçtan dolayı yapılan yargılama sonunda hükmolunan ceza, iki yıl veya daha az süreli hapis veya adlî para cezası ise; mahkemece, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilir. Uzlaşmaya ilişkin hükümler saklıdır. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, kurulan hükmün sanık hakkında bir hukukî sonuç doğurmamasını ifade eder. Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için;
a) Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması,
b) Mahkemece, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması,
c) Suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi gerekir. "
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2. maddesinde "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98/1. maddesinde “Mahkûmiyet hükmünün yorumunda veya çektirilecek cezanın hesabında duraksama olursa, cezanın kısmen veya tamamen yerine getirilip getirilemeyeceği ileri sürülür ya da sonradan yürürlüğe giren kanun, hükümlünün lehinde olursa, duraksamanın giderilmesi veya yerine getirilecek cezanın belirlenmesi için hükmü veren mahkemeden karar istenir.”
Hükümleri uyarınca sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği, kesinleşmiş cezalar yönünden de şartları varsa hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebileceği gözetilmeksizin, itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesindeisabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan sanıklar M.. Y.. ve H.. S.. hakkında, Elazığ 1.Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.11.2002 gün ve 2000/555, 2002/532 sayılı kararının kesinleşmesinden sonra 5728 sayılı Yasanın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK."nun 231.maddesi uyarınca değerlendirme yapılması isteminin mahkemece reddedilmesi ve red kararlarına hükümlüler tarafından itiraz edilmesi üzerine, Elazığ 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 05.08.2010 ve 21.09.2010 günlü itirazların reddine dair kararlarına karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulduğu ve dosya Yargıtay"a geldikten sonra sanık M.. Y.."ın 13.11.2012 günlü dilekçesi ile 6352 sayılı Yasanın Geçici 2.maddesinden yararlanma istemini bildirdiği belirlenmekle;
05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında” Yasanın Geçici 2. maddesinde, Yargıtay ilgili dairesinde bulunan dosyaların, verilen kararların niteliğine bakılmaksızın hükmü veren mahkemeye gönderilmesi ve kesinleşmiş olup olmadığına bakılmaksızın hakkında hüküm verilen kişiler ile ilgili dosyalarda geçici 2.maddenin 2.fıkrası uyarınca işlem yapılması öngörülmüş ise de, kanun yararına bozma istemine konu kararların, itiraz mercii kararları olması nedeniyle dairemizce bu konuda karar verildikten sonra kurum zararını gidermiş bulunan hükümlüler yönünden 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2.fıkrasına göre mahkemesince işlem yapılması mümkün olmakla, itiraz mercii kararlarına yönelik kanun yararına bozma istemi nedeniyle incelemede;
Mahkumiyet hükmünün hukuki bir sonuç doğurmamasını ifade eden hükmün açıklanmasının geri bırakılması, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmemesi ve yükümlülüklere uygun davranılması halinde, geri bırakılan hükmün ortadan kaldırılarak kamu davasının 5271 sayılı CYY’nın 223. maddesi uyarınca düşürülmesi sonucunu doğuracağından, cezanın ertelenmesinden daha lehe olduğunda tereddüt bulunmayıp, katılan kurum zararını gideren ve daha önce kasıtlı suçtan mahkumiyeti de bulunmayan hükümlüler yönünden, kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları değerlendirilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağına karar verilmesi gerekirken ve 5728 sayılı Yasa"nın geçici 1.maddesinin 2.fıkrası uyarınca kesinleşmiş mahkumiyet hükümleri yönünden de değerlendirme yapılması mümkün olduğu halde, “hükmün infaz kabiliyeti bulunmadığından açıklanmasının geri bırakılmasının değerlendirilmesinde hukuki yarar bulunmadığı” gerekçesiyle verilen red kararlarına itiraz üzerine itiraz merciince itirazın kabulü yerine yazılı gerekçeyle reddine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (ELAZIĞ) 2.Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen, 05.08.2010 gün ve 2010/718 D.İş sayılı, 21.09.2010 gün ve 2010/786 D.İş sayılı kararların, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309.maddesinin 4.fıkrasının (a) bendi uyarınca BOZULMASINA, sonraki işlemlerin itiraz merciince yerine GETİRİLMESİNE, 30.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.