MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ........ Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17/04/2014 tarih ve 2011/866-2014/123 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi .... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında 23/10/2009 tarihli taşıma sözleşmesi imzalandığını, sözleşme gereği davalı şirketin müvekkili şirkete haftalık minimum 3 araç vermeyi taahhüt ettiğini, Ağustos-Ocak 2010 döneminde taahhüt edilen 32 aracın davalı tarafından karşılanmadığını, karşılanmayan araçların spot piyasadan tedarik edildiğini, aradaki .... farkı için müvekkili şirketin davalıya 26.576,11 TL bedelli fatura keşide ettiğini, faturanın iade edilerek ödenmediğini, bu sebeple davalı aleyhine başlatılan takibe itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptali ile takibin devamına ve davalının %40 inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, sözleşmede müvekkilinin davacıya .... standart tenteli araç temin edeceğinin ve bu araçların davacının ...."da bulunan yükleme adresine gönderileceğinin kararlaştırıldığını, buna rağmen davacının müvekkilinden...araç yerine ....araç talep ettiğini, yüklemelerin sözleşmede kararlaştırılan davacının ....daki yükleme adresi yerine farklı yerlerde yapıldığını, takibe dayanak olan faturanın müvekkili şirketten talep edilen .... araçların karşılanmaması neticesinde ortaya çıkan... farkı olduğunu, müvekkilinin yükümlülüklerini tam ve eksiksiz olarak yerine getirdiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, sözleşmenin 10. maddesinde de davalının araç tedarik edemediği durumlarda davacının dışarıdan araç temin ederek aradaki navlun farkını davalı taşıyıcıdan talep edebileceğinin kararlaştırıldığı, davacının iş bu maddeye dayanarak davalı tarafından temin edilmeyen taşıyıcılara ödediği ikame araç navlun farkını davalıdan talep ettiği, davacının sözleşme süresince 4 adet .... araçla taşıma yaptığı ve bu taşımaların.... farkını faturaya yansıtmadığı, bunun dışında davalı tarafından karşılaması gereken ancak karşılanmayan ....aracın davacı tarafından piyasadan temin edildiği, 32 taşıma için davacının toplamda 12.650,00 Euro navlun farkı ödediği, davalının sözleşme kapsamında üstlendiği hizmeti gereği gibi yerine getirmemesi sebebiyle davacının bu miktar fazladan ödemede bulunduğu, sözleşmenin 10. maddesi kapsamında davalının oluşan bu zarardan sorumlu olduğu gerekçesi ile itirazın iptaline, inkar tazminatı talebininin ise reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece davacı tarafından sunulan faturaları esas alan son bilirkişi raporuna itibar edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında akdedilen 23.10.2009 tarihli taşıma sözleşmesinin 10. maddesindeki ""nakliyeci zamanında araç tedarik edemediği durumlarda.... dışardan araç tedarik ederek aradaki ...farkını nakliyeciye fatura edebilir"" hükmüne göre,... farkının ancak nakliyecinin zamanında araç tedarik edememesi halinde talep olunabileceği belirlenmiş olup, bu koşulların gerçekleştiğini ispat yükü kendisinde olan davacı tarafından kanıtlanamamasına rağmen, aksi görüşle davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün temyiz eden davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 19/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.