MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2918 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın aşamalarda alınan beyanlarında işletmede çalışan olduğunu, kendisine verilen talimatlar doğrultusunda kafeye gelen müşterilerin araçlarını gösterilen yere park ettiğini, müşterilerden herhangi bir ücret almadığını ifade etmesi, tutanak içeriğinden sanığın çalıştığı belirtilen lokantaya gelen müşterilerin araçlarını kafe önünde teslim alıp, kendilerine Burak vale parka ait fişin verildiği, sanık tarafından para alındığına dair bir tespitin bulunmadığının anlaşılması karşısında, atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak mahkumiyete yeterli delil bulunmaması sebebiyle sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre ise;
1-Suç tarihi itibariyle sabıkası bulunmayan, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 72. maddesi ile değişik CMK"nin 231/8. maddesinin uygulanması mümkün olamayan, adli sicil kaydında gözüken hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin ilama konu suçun taksirle işlenen suçlardan olduğu anlaşılan, dosyaya kişilik özellikleri ile ilgili herhangi bir olumsuzluk yansımayan sanık hakkında, denetim süresi içerisinde suç işlemesi, suç işleme konusundaki eğilimi ile tutum ve davranışları yönündeki yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu uygulanmaması,
2-2918 sayılı Kanun"un 79/2. maddesinde düzenlenen suçun yaptırımları arasında hapis cezası ile birlikte adli para cezasının da bulunmasına karşın, sanık hakkında sadece hapis cezasından çevrilen adli para cezasına hükmedilmek sureti ile eksik ceza tayin edilmesi,
3-TCK"nin 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle CMUK"nin 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 17/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.