MAHKEMESİ : CEYHAN AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/02/2014
NUMARASI : 2013/687-2014/54

Taraflar arasında görülen yardım nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; davalının müvekkili olan davacının babası olduğunu, yardıma ihtiyacının bulunduğunu beyan ederek, aylık 500 TL yardım nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; aylık 300 TL yardım nafakasına karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; davacının 17.09.2013 tarihli karar ile eşinden boşandığı, bu davanın yargılaması sırasında davacının açılan boşanma davasını kabul ettiği, dava dışı eşinden yoksulluk nafakası, maddi ve manevi tazminat talep etmemesi nedeni ile de mahkemece boşanmaya karar verilmekle birlikte, davacı lehine nafaka ve tazminata karar verilmediği görülmüştür.
HMK.nun 364.maddesine göre; herkes yardım etmediği takdirde yoksulluğa düşecek olan üst soyu ve alt soyu ile kardeşlerine nafaka vermekle yükümlüdür. Davalı babanın hiçbir malvarlığı ve geliri bulunmayan kız çocuğuna uygun miktarda yardımda bulunması kanun gereğidir.
Ancak, dava yardım nafakasına ilişkin ise de; Medeni Kanunun 316.maddesine göre mirastaki tertip sırasının dikkate alınması gerekir.
1995 doğumlu olan davacı kız, boşandığı eşinden nafaka talep etme hakkı bulunduğu halde boşanma davasında nafaka talebinden feragat etmiştir. Kural olarak, dava sırasında nafaka talep etme hakkı varken, bu hakkını kullanmayıp boşanma davasından çok kısa bir süre sonra (3 ay sonra ) davalı babasından yardım nafakası talep etmesi iyiniyet kuralları ile bağdaşmaz.
Öyle ise mahkemece; yukarıdaki ilkeler gözetilerek, boşanırken tazminat ve nafaka talep etmeyen davacının bunları talep etmeyiş gerekçeleri üzerinde de durularak, boşanma davası sırasında davacının eşinden nafaka talebinde bulunsa idi yoksulluk nafakası verilip verilemeyeceği koşulları veya miktarı değerlendirilerek bu değerlendirme sonucuna göre davacının bir gelir elde edebileceği kabul edilecek ise o taktirde tarafların ekonomik ve sosyal durumlarına göre bu durumda davacının yardıma muhtaç olup olmayacağı da gözetilerek yapılacak yargılama neticesinde hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle ve yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.