MAHKEMESİ : DİYARBAKIR 1.AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/12/2013
NUMARASI : 2012/1267-2013/908

Taraflar arasında görülen nafakanın kaldırılması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; davalının açtığı nafaka davası sonucunda (05.04.2012 tarihinde kesinleşen kararla) davalı lehine aylık 300 TL tedbir nafakasına hükmedildiğini; ancak, tarafların sosyal ve ekonomik durumlarının iyice araştırılmadan karar verildiğini, davalının Almanya"da yaşadığını ve sosyal yardım aldığını; davacının ise, emekli olup aldığı maaşla nafaka ödeyecek durumunun olmadığını ileri sürüp; nafakanın kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; “Toplanan tüm delillerden, tarafların her ikisinin de, gelir elde ettikleri ülkelerin yaşam şartları göz önünde bulundurulduğunda, eşit seviyede gelire sahip oldukları, bu şartlar altında davalı kadının, davacıdan tedbir nafakası almasının hakkaniyete aykırı olduğu, ayrıca davalı kadının, kendisine nafaka hükmedilen mahkememizin 2011/1244 esas sayılı dosyasında dürüst davranmadığı, gelirinin bulunmasına rağmen gerçeğe aykırı beyanlarla hiçbir gelirinin bulunmadığı yönünde tutanaklar tutturup dava açtığı anlaşılmış, davacının davasının kabulü ile kadın lehine hükmedilen tedbir nafakasının kaldırılması yönünde hüküm tesisi usul ve yasalara uygun görülmüştür, gerekçesiyle” davacının davasının kabulü ile, mahkemenin 2011/1244 Esas ve 2012/266 Karar sayılı kararı ile davalı lehine hükmedilen 300 TL tedbir nafakasının dava tarihinden itibaren kaldırılmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Diyarbakır Aile Mahkemesinin 2011/1244 Esas ve 2012/266 Karar sayılı ilamı ile “davacının ayrı yaşamakta ve nafaka talebinde haklı olduğu kanaatine varılarak” aylık 300 TL davalı lehine tedbir nafakasına hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Davada, davalı kadının ayrı yaşamakta haklı olduğu sebebiyle almış olduğu tedbir nafakasının; ekonomik durumundaki değişiklik nedeniyle kaldırılması talep edilmektedir.
Türk Medeni Kanununun 186/3.maddesi uyarınca; eşlerin birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve malvarlıkları ile katılırlar.
Aynı yasanın 197/2.maddesine göre de; birlikte yaşamaya ara verilmesi haklı bir sebebe dayanıyorsa hakim, eşlerden birinin istemi üzerine birinin diğerine yapacağı parasal katkıya, konut ve ev eşyasından yararlanmaya ve eşlerin mallarının yönetimine ilişkin önlemleri alır.
Eşlerden biri, haklı bir sebep olmaksızın diğerinin birlikte yaşamaktan kaçınması veya ortak hayatın başka bir sebeple olanaksız hale gelmesi üzerine de yukarıdaki istemlerde bulunabilir (TMK.madde 197/3).
Ayrıca, aynı kanunun 200.maddesinde, "Koşullar değiştiğinde hakim, eşlerden birinin istemi üzerine kararında gerekli değişikliği yapar veya sebebi sona ermişse alınan önlemi kaldırır" hükümleri mevcuttur.
Somut olayda, davacı (koca); ayrı yaşamakta haklılık iddiası kabul edilen ve tedbir nafakası bağlanan davalı (kadın) için ödediği 300 TL nafakanın kaldırılmasını istemektedir. Tedbir nafakasının niteliği ve yasal düzenlemeler gereği, davacı (koca), birliğin giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır. Zira, evlilik birliğinin korunması ve devamını sağlamak için, eşlerin asgari ölçüde uyması gereken bazı yükümlülükler ve (eşitlik ilkesine dayalı olarak) karşılamaları gereken bazı ortak giderler mevcuttur. Bu giderlere örnek olarak; kira parası, yakıt parası, elektrik, su ve telefon parası gibi giderler gösterilebilir. Davalının (nafaka alacaklısının) gelirinin olması veya davacının (nafaka yükümlüsünün) gelirinin az olması, nafaka yükümlüsünü ortak giderlere katılma yükümlülüğünden büsbütün kurtarmaz. Bu durum, sadece nafaka miktarının takdirinde etkili olabilir.
Mahkemece, yukarıda açıklanan ilkeler ve yasal düzenlemeler gözetilerek, TMK.nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak; ayrı yaşamada haklı olduğu kabul edilmiş bulunan davalı (kadın) için uygun bir miktarda nafaka takdir edilmeli, davacının; nafakanın kaldırılması talebi ya tümden reddedilmeli ya da çoğun için de azın da olduğu ilkesinden hareketle (nafakanın indirilmesi talebinin de olduğu gözetilerek) nafakanın bir miktar indirilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmelidir.
Yanılgılı değerlendirme sonucu, davalı kadının gelir durumu nazara alınarak tedbir nafakasının kaldırılması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.