Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/2331 Esas 2022/2579 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : DİYARBAKIR 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1- Mahkûmiyet; Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin02/10/2018 tarihli, 2018/39 esas ve 2018/638 sayılı kararı
2- İstinaf başvurusunun esastan reddi; Gaziantep Bölge AdliyeMahkemesi 5. Ceza Dairesinin 14/02/2019 tarihli, 2018/2053esas ve 2019/224 sayılı kararı
3- Bozmaya uyarak mahkûmiyet; Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/09/2021 tarihli, 2021/141 esas ve 2021/425 sayılı kararı

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükmün, temyiz incelemesi sonucu bozularak, CMK'nın 304. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesine gönderilmesi üzerine, ilk derece mahkemesinin bozmaya uyarak verdiği hüküm, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerindeki sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede,
Sanığın adli sicil kaydı ve UYAP üzerinden yapılan incelemede, 24/08/2014 tarihli eylemi nedeni ile 25/06/2015 tarihli iddianame ile TCK'nın 188/3, 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında, Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/06/2016 tarihli, 2016/255-275 sayılı kararı ile TCK'nın 188/3, 5, 192/3, 62, 52, 53, 58 ve 63. maddeleri uyarınca 7 yıl hapis ve 3.100 TL adli para cezasına hükmedildiği, söz konusu kararın süresinde temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 18/04/2018 tarih, 2018/169-3610 sayılı "temyizden vazgeçme nedeniyle incelenmeksizin iade" kararı ile kesinleştiği, temyize konu dosyadaki suç tarihinin 05/10/2013; iddianamenin düzenlendiği tarihin 27/12/2017 olduğu, bu haliyle eylemler arasında hukuki kesinti bulunmamakla birlikte, suç tarihleri arasındaki zaman aralığı dikkate alındığında, söz konusu eylemlerin TCK'nın 43. maddesi uyarınca "aynı suç işleme kararının icrası" kapsamında işlenmiş olduğu kabul edilemeyeceğinden, tebliğnamedeki bu hususa ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunla yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİNE,
CMK'nın 304. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 07/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.