İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/29997 Esas 2013/1950 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/29997
Karar No: 2013/1950
Karar Tarihi: 05.02.2013

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2012/29997 Esas 2013/1950 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, sanığın hırsızlık suçundan mahkum edilmesiyle sonuçlanmıştır. Kararda, ilk tebligatın sanığın mahkemeye bildirdiği adrese çıkarıldığı ancak sanığın ayrıldığının anlaşılması üzerine Tebligat Kanunu kurallarına göre Nüfus Müdürlüklerinde bulunan adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine tebligat yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, bu adres kaydının olmaması halinde eski adrese tebligat yapılması gerektiği yasal hükme uygun şekilde yerine getirilmemiştir. Bu nedenle, temyiz talebinin süresinde olduğunun kabul edilmesi gerektiği ve mahkemenin temyiz isteminin reddine dair kararının kaldırılması gerektiği ifade edilmektedir. Yapılan temyiz incelemesinde, delillerin ve hâkimin kanaat ve takdiri doğrultusunda temyiz itirazlarının yerinde olmadığı gerekçesiyle hükmün istem gibi onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 3. maddesi, 10. maddesi, ve 35. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2012/29997 E. , 2013/1950 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen kararın tebliği için çıkartılan ilk tebligatın sanığın mahkemeye bildirdiği adrese çıkarıldığı, bu adreste sanığın ayrıldığının anlaşılması üzerine, Tebligat Kanununun 6099 sayılı Kanunun 3. maddesi ile değişik 10. maddesi uyarınca Nüfus Müdürlüklerinde bulunan adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine tebligat yapılması, burada adres kaydı olmaması halinde Tebligat kanunun 35. maddesine göre eski adrese tebligat yapılması gerekirken doğrudan, sanığın eski adresine 35. madde uyarınca çıkarılan tebligatın geçersiz olduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz talebinin süresinde olduğunun kabul edilmesi zorunlu olmakla, yasal temyiz süresini geçiren sanığın, sürenin geçmesinde kusuru bulunmadığından 10.09.2012 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilip, mahkemenin 08.10.2012 tarihli temyiz isteminin reddine dair kararının kaldırılmasına karar verilerek, 26.11.2010 tarihli hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 05.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.