MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın beraatine karar verilmesi, bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamadeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CYY’nın 223/4-a maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
2-Sanık hakkında mühür bozma suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
6352 sayılı Yasanın 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.07.2012 tarihli iade kararı sadece elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olup, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvuruları geçerli olduğundan, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade kararından sonra mühür bozma suçundan kurulan hüküm hukuken geçersiz olup katılan vekilinin mühür bozma suçundan 10.03.2011 tarihinde verilen karara yönelik temyizi üzerine yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,05.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.