Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/14229 Esas 2022/2574 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : İZMİR Bölge Adliye Mahkemesi 17.Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : 1- Mahkûmiyet; Turgutlu Ağır Ceza Mahkemesinin 07/05/2019 tarihli, 2019/102 eas ve 2019/122 sayılı kararı
2- Hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi; İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin
31.12.2019 tarihli 2019/1971 esas ve 2019/2687 sayılı karar hükmün onanması

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık müdafii süresinde duruşma talebinde bulunmuş ise de; dosya kapsamı dikkate alınarak 5271 sayılı CMK'nın 299. maddesinin 1. fıkrası uyarınca takdiren duruşma talebinin reddine karar verilerek duruşmasız olarak yapılmıştır.
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile CMK'nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde belirttiği temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilen dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Hükümden sonra 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2- Üretimi, bulundurulması, kullanılması, taşınması, alım ve satımı suç oluşturan uyuşturucu maddelerin TCK'nın 54/4. maddesi gereğince müsaderesi yerine TCK'nın 54/1. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 31.12.2019 tarihli 2019/1971 esas ve 2019/2687 karar sayılı hükmünün CMK'nın 302/2-4. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesinin verdiği yetki uyarınca giderilmesi mümkün bulunduğundan;
İlk derece mahkemesi hükmünün;
1- Sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümünün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine "Sanık hakkında, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler gözetilerek, oluşan duruma göre, TCK'nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması,
2- Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin bölümünden "54/1. maddesi gereğince müsaderesine" ibaresinin çıkarılarak, yerine "54/4. maddesi gereğince müsaderesine" ibaresinin yazılması,
Suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan ilk derece mahkemesi hükmünün DÜZELTİLEREK, Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik temyiz isteminin ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Turgutlu Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi'ne gönderilmesine 03/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.