MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı ... ve diğeri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 10/05/2004 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/07/2010 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalı ..., duruşmasız olarak incelenmesi de davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 04/12/2012 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine taraflardan kimsenin gelmediği görüldü, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacılar ve davalı ..."un aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların diğer temyiz itirazına gelince:
Dava, haksız eylem ve bina maliklerinin sorumluluğundan kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davacılar ile davalılardan ... tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili, davalılardan apartman yöneticisi ..."un binaya ait asansörün boyanması için diğer davalı.... ile anlaştığını ve bu işin yapılabilmesi için asansörün en üst kata çekilmesi talimatı verdiğini, başta apartman yöneticisi olmak üzere davalılarca asansör kapılarının boyandığına ve aralık bırakılan kapıların boşluğa açıldığına dair ikaz edici herhangi önlem alınmadığını, davacıların 9 yaşındaki kızının asansör boşluğuna düşerek hayatını kaybettiğini beyan ederek maddi ve manevi tazminat istemli eldeki davayı açmıştır.
Mahkemece, davaya konu olayın meydana gelişinde davalı ..."un 6/8, davalı ..."ın 2/8 oranında kusurlu oldukları, bu oranın ceza mahkemesi kararı ile kesinleştiği gerekçesi ile davalılar ... ve ... yönünden davanın kısmen kabulüne, diğer davalılar yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Haklarındaki istem reddedilen davalılar, zararın meydana gelmesine neden olan taşınmazda Kat Mülkiyeti Yasası kurallarına göre malik durumundadırlar. Anılan Yasa"nın 16. maddesinin düzenleniş biçimi ve mülkiyet hukuku gereğince her bir davalı arsa payı oranında taşınmazın sahibi durumundadır. BK.nun 58. madde hükmü uyarınca, bir bina veya imal olunan herhangi bir şeyin maliki, o şeyin fena yapılmasından yahut muhafazasındaki kusurdan dolayı sorumludur. Bu maddedeki sorumluluk, objektif özen yükümlülüğüne aykırılıktan doğan "ağırlaştırılmış" bir kusursuz sorumluluk halidir. Zarar, taşınmazın ortak yerlerinden olan asansörün boyanması sırasında meydana gelmiştir ve davalıların kusursuz sorumlulukları bulunmaktadır. Bu kapsamda kat maliki olan davalılar hakkında davanın reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
3-Davalı ..."un diğer temyizine gelince:
Anne babanın genel anlamda çocuğunu yetiştirme, terbiye etme, bakıp gözetme görevi vardır. Davaya konu olay misafirliğe gidilen apartmanda meydana gelmiş olup ceza dosyasında dinlenen tanık beyanlarına göre asansörün boyandığına dair binanın dışına uyarı yazısı asılmıştır. Kapılarının boyandığı bilinmesine rağmen 9 yaşında olan......"nun tek başına asansöre binmeye çalışması çocuğun eğitim ve yetiştirilmesinde eksiklik olduğunu gösterdiği gibi somut olayda bakım ve nezaret yükümlülüğüde ihmal edilmiştir.Bu durum müterafik kusur oluşturur. Saptanan tazminat miktarlarından BK. m. 43-44 hükümleri uyarınca hakkaniyet indirimi yapılmalıdır. Mahkemece, bu yönün göz ardı edilmesi ve tartışılmaması, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle davacılar yararına, (3) sayılı bentte gösterilen nedenle davalı ... yararına BOZULMASINA; tarafların diğer temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 28/05/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.