MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ :Kasten yaralama, kasten basit yaralama, silahla tehdit, 6136 sayılı Kanun"a aykırılık
HÜKÜM : a) Sanıkların kasten basit yaralama suçundan beraatine, katılan sanığın kasten yaralama, kasten basit yaralama, silahla tehdit, 6136 sayılı Kanun"a aykırılık
suçlarından mahkumiyetine dair; İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/05/2018 gün ve 2017/350 Esas, 2018/328 Karar sayılı kararları
b) İstinaf başvurularının esastan reddine dair; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 04/12/2018 gün ve 2018/2965 Esas, 2018/3049 Karar sayılı
kararları
c) Sanıklar hakkındaki hükümler ile katılan sanık hakkındaki kasten basit yaralama, silahla tehdit, 6136 sayılı Kanun"a aykırılık suçlarından kurulan hükümlere yönelik
temyiz isteminin reddine dair ek karar; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 01/02/2019 günlü ek kararı

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 04.12.2018 gün ve 2018/2965 Esas, 2018/3049 Karar sayılı kararları ile 01.02.2019 tarihli ek kararının katılan sanık ... müdafii tarafından CMK"nin 291 ve 296/2. maddelerinde belirtilen süreler içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan, hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları, miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından,
Katılan sanık ... hakkında kasten basit yaralama ve 6136 sayılı Kanun"a aykırılık suçlarından, verilen kararların türü ve karar tarihi gözetildiğinde, 15.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’nin 30687. sayısında yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 27.12.2018 tarihli, 2018/71 Esas ve 2018/118 Karar sayılı iptal kararından önce kararın verildiği de dikkate alınarak karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nin 286/2-d maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından,
Sanıklar ..., ..., ... kasten basit yaralama suçundan, verilen beraat kararının niteliği gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nin 286/2-g maddesi uyarınca, on yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararların temyizi mümkün olmadığından, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesi"nin 01.02.2019 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararının hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; katılan sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, ek karara yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
2) Katılan sanık ... hakkında Hasan’ı yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan sanık ... hakkında hükmedilen ceza miktarına göre, katılan sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin 5271 sayılı CMK"nin 299. maddesi gereğince REDDİNE,
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 04.12.2018 gün ve 2018/2965 Esas, 2018/3049 Karar sayılı“istinaf başvurusunun esastan reddine dair” hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; katılan sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/1. maddesi gereğince “dosyanın İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.