Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/1269 Esas 2022/2448 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a) Mahkûmiyet; Şanlıurfa 4. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 16/10/2019 - 2018/785 esas ve 2019/448 sayılı kararı
b) İstinaf başvurularının esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanıklar müdafileri ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1) Sanık ... hakkındaki mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesinden sonra, sanığın Şanlıurfa 2 Nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü aracılığıyla gönderdiği 22.10.2020 tarihli dilekçesindeki “...almış olduğum 12 yıl 6 ay cezamın onaylanmasını istiyorum...” şeklindeki talebinin, temyiz isteğinden vazgeçme niteliğinde olduğu anlaşıldığından, temyizden vazgeçme nedeniyle hükmün İNCELENMESİNE YER OLMADIĞINA,
2) Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanık müdafiinin temyiz incelemesinin duruşmalı yapılmasına yönelik isteğinin, 7079 sayılı Kanun'un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 299. maddesi uyarınca takdiren reddine karar verilmiştir.
CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınıp, sanık ve müdafiinin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Sanığa netice olarak verilen adli para cezasının "25.000,00 TL" yerine yazım hatası yapılarak "25.500,00 TL" olarak belirtilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz istekleri bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMK'nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1) TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümüne “...iptal kararından” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişikliklerden” ibaresinin eklenmesi,
2) Hüküm fıkrasının "B" bendinin 7. paragrafından "25.500,00-TL" ibaresinin çıkarılması ve yerine "25.000,00 TL" ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle hukuka aykırılıkların DÜZELTİLEREK, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik temyiz isteklerinin ESASTAN REDDİNE,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki tahliye talebinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 4. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi'ne gönderilmesine,
02/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.