MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2. Tüketici ve İstanbul 24. Asliye Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı 20.11.2012 tarihli dilekçe ile bedeli ödenmesine rağmen davalının devremülk satış sözleşmesinde belirtilen tarihte devremülkü teslim etmediğini, noterde keşide ettiği ihtarname ile sözleşmeyi feshettiğini, tarafına ödenmeyen 1.053.-TL"nin tahsili amacıyla başlatılan icra takibine davalının itiraz ettiğini belirterek itirazın iptali, takibin devamı ve icra inkar tazminat istemleriyle Tüketici Mahkemesinde dava açmıştır.
İstanbul 2. Tüketici Mahkemesi; "...Devremülk sözleşmesinin resmi şekilde yapılmadığından davaya bakma görevinin Asliye Hukuk Mahkemesine ait bulunduğu, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 02.03.2005 gün ve 2005/13-165-120 sayılı kararınında bu yönde olduğu..." gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.
İstanbul 24. Asliye Hukuk Mahkemesi ise "...Devremülk satış sözleşmesinin adi yazılı veya resmi biçim koşullarına uygun olarak yapılıp yapılmadığının Tüketici Mahkemesince değerlendirilmesinin gerektiği, Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin .../...-... sayılı kararınında bu yönde olduğu, 4077 sayılı Kanunun 23. maddesi uyarınca davaya bakma görevinin Tüketici Mahkemesine ait bulunduğu..." gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.
Dava tarihinde yürürlükte bulunan 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunda değişiklik yapan 4822 sayılı Kanunun 3/c maddesinde “konut ve tatil amaçlı taşınmaz malların”da Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun kapsamına alındığı anlaşılmakta olup, aynı Kanunun 23. maddesine göre de bu Kanunun uygulanması ile ilgili olarak çıkacak her türlü uyuşmazlıkların tüketici mahkemesinde görüleceği hüküm altına alınmıştır.
Dosya kapsamından; davanın, devre mülk satış sözleşmesine dayalı alacak istemine ilişkin olduğu, taraflar arasında düzenlenen devremülk satış vaadi sözleşmesinin resmi şekilde düzenlenmediği anlaşılmaktadır.
Devre mülk hakkı kat mülkiyeti kanununda düzenlenen taşınmazın müşterek mülkiyet payına bağlı bir haktır. Mevcut uyuşmazlığın Tüketici Mahkemelerinde görülmesi için davaya konu sözleşmenin resmi şekilde düzenlenmesi gerekli olmayıp, şekil şartına uyulup uyulmadığı hususunun Tüketici Mahkemesince tartışılarak bir karar verilmesi gerektiğinden, 4077 sayılı Kanun kapsamındaki uyuşmazlığın Tüketici Mahkemesinde görülüp, sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince İstanbul 2. Tüketici Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 20/09/2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.