MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 07/05/2014 tarih ve 2014/109-2014/262 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı bankadaki hesabına Vakıflar Bankası"na ait para taşıma aracının soyulmasından elde edilen paranın aktarıldığını, müvekkilinin ceza davasından beraat ettiğini, olay tarihinden önce müvekkilinin hesabında 12.703,75 TL ve 1.456 EURO miktarında parası bulunduğunu, davalı bankaca müşteki bankanın hesabına sanıklarca yatırılan miktarın aktarılması gerekirken müvekkilinin kendisine ait olan paraların da aktarıldığını ileri sürerek; şimdilik 2.073,75 TL ve 1.456 EURO karşılığı 2.294,00 TL olmak üzere toplam 14.367,75 TL"nin olay tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, husumet itirazında bulunmuş, esastan da davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak, davalı banka tarafından davacının hesabına suç tarihinden önce yatırılan ve gönderilmemesi gereken 1.455 EURO ile 12.073,75 TL"nin hatalı işlemi sonucu gönderildiği, davacının uğradığı bu zarardan yazıyı yanlış anlayarak hatalı işlem yapan davalı bankanın sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne, 2.294,00 TL"nin 15/02/2006 tarihinden itibaren, 12.073,75 TL"nin 12/08/2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince; mahkemece verilen ilk kararda hükmedilen miktarın mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş olup, bu yönden mahkeme kararı temyiz edilmediği gibi, Dairemizce de bu husus bozma nedeni yapılmamakla davacı yararına usuli kazanılmış hak oluşmuştur.
Bu durumda, mahkemece usuli kazanılmış hak gözetilerek karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde yasal faize hükmedilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 735,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacı iadesine, 02/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.