Hukuki bir ilişkiye dayanan alacağın tahsili amacıyla yağma suretiyle basit yaralama suçundan sanık ..."nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Giresun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.10.2019 ve 2019/202 Esas, 2019/484 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 31.12.2019 tarihli ve 2019/19755 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.01.2020 tarihli ve 2020/2052 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, mahkemesince, sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar verildiği ve dosyaya konu suçun denetim süresinde işlediğinden bahisle, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de, benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 08.07.2019 tarihli ve 2019/2700 Esas, 2019/12780 Karar sayılı ilâmında, "...sanığın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK"nin 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun"un 72. maddesiyle "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez." cümlesi eklenmiş ise de, daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararın kesinleşme tarihleri itibariyle (20.05.2014) engel oluşturmaması karşısında; yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak, takdiri indirim uygulanan sanık hakkında, diğer koşullar değerlendirilmeden, daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden dolayı kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,..." şeklinde belirtildiği üzere, adlî sicil kaydına göre sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Giresun Ağır Ceza Mahkemesinin 04.03.2014 tarihli ve 2013/168 Esas, 2014/55 sayılı kararının, sanığın mahkumiyetine esas basit yaralama suçu yönünden 27.05.2014 tarihinde, 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar İle Diğer Aletler Hakkında Kanun"a muhalefet suçu yönünden ise 12.03.2014 tarihinde kesinleştiği, söz konusu kararın kesinleşme tarihleri itibarıyla yeniden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine engel teşkil etmeyeceği cihetle, adlî sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel olacak şekilde başkaca kayıt bulunmayan, yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak takdiri indirim de uygulanan sanık hakkında, diğer koşullar değerlendirilmeden, evvelce hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiğinden bahisle, kanunî olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hukuki bir ilişkiye dayanan alacağın tahsili amacıyla yağma suretiyle basit yaralama suçundan Giresun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.10.2019 ve 2019/202 Esas, 2019/484 Karar sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin kapsamına, talebin niteliğine göre, 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 31.01.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 30.01.2019 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait bulunduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE ve dosyanın ilgili Daireye GÖNDERİLMESİNE, 24.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.