MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkûmiyet (iki kez)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa verilen hapis cezasının kanunî sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de; bu husus infaz aşamasında nazara alınacağından bozma sebebi yapılmamıştır.
TCK.nın 227/2. maddesinde hapis cezası yanında adli para cezası da öngörüldüğü halde, sanık hakkında yalnızca hapis cezasına hükmedilmesi ve sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda mağdurelerin birden fazla kez fuhuş yapmasına aracılık etmesi şeklindeki eyleminin TCK.nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği gözetilmeden, eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 sayılı Kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın maddi zarar olması, manevi zararı kapsamaması, daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması ve suça konu eylem nedeniyle 5271 sayılı CMK.nın 231/6-c maddesinde öngörülen tazmini gereken bir maddi zararın da oluşmaması karşısında; anılan kanunun 231/6-b maddesinde açıklanan "Sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları" irdelenip, sanık hakkında sonucuna göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin gerekçeli olarak belirtilmesi yerine, mağdurun maddi zararının
karşılanmadığından bahisle, cezanın ertelenmesine ilişkin karardaki açıklanan gerekçeyle de çelişir biçimde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi ise, hakkında TCK.nın 227/2. maddesince verilecek cezanın aynı Kanunun 43. maddesine göre alt sınırdan artırılması durumunda hükmolunacak sonuç cezanın 2 yıl 6 ay hapis cezası olacağı ve CMK.nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanamayacağı bu itibarla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 04.03.2008 gün ve 2008/6-47, 2008/43 sayılı Kararında da vurgulandığı gibi yanılgılı uygulama nedeniyle bir kez daha atıfet sağlanamayacağından sanık hakkında CMK.nın 231. maddesinin uygulanmasının mümkün olmaması nedeniyle bozma sebebi yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 24.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.