MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 03/07/2014 tarih ve 2013/288-2014/207 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı .... ile müvekkili banka arasında genel kredi sözleşmesi aktedildiğini, diğer davalıların ise davalı şirket lehine müşterek borçlu müteselsil kefil olduklarını, müvekkili bankanın davalı şirket lehine 10 adet teminat mektubu verdiğini, davalı şirketin sözleşmeden doğan edimlerini yerine getirmediğini ve nakit riskini ödemediğini, müvekkili bankaca kredi hesabının kat edilmesine ve teminat mektubu bedellerinin depo edilmesinin ihtar edilmesine rağmen teminat mektubu bedellerinin depo edilmediğini ileri sürerek toplam 283.500,00 TL teminat mektubu bedelinin davalılardan alınarak depo edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar ..., ..., ... vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, teminat mektubunun iadesi için keşide edilen ihtarnamenin davalılara usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği, nakde çevrilmemiş teminat mektuplarının teminatsız kalma riski olmayacağından yalnızca, meri teminat mektubu bedellerinin depo edilmesi talep edilerek ipoteğin paraya çevrilmesi istenemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, mer"i teminat mektupları bedellerinin depo edilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece yukarıda açıklanan gerekçe ile davanın reddine karar verilmiştir. Ancak taraflar arasında düzenlenen genel kredi sözleşmesine göre davacı banka tarafından davalı lehine 10 adet teminat mektubu verilmiş; daha sonra kredi sözleşmesi kat edilmiştir. Bu durumda, kat
edilen genel kredi sözleşmesine göre mer"i banka teminat mektuplarının depo edilmesi her zaman istenebileceğinden davanın kabulü yerine yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 02/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.