Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/20058 Esas 2022/2272 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Suç ve hüküm tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymayan sanık hakkında davaya devam edilerek hüküm verileceği öngörüldüğünden;
Duruşma günü için sanığa gönderilen davetiyenin “tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığının iddia edilmesi nedeniyle, duruşmaya gelip bu konuda beyanda bulunması veya diyeceklerini duruşma gününe kadar yazılı olarak bildirmesi gerektiği, mazeretsiz olarak duruşmaya gelmediği ve diyeceklerini yazılı olarak bildirmediği takdirde tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı kabul edilerek hakkında cezaya hükmolunabileceği” uyarısı ile birlikte duruşma tarihi ve saati yazılarak sanığa tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden, belirtilen nitelikte uyarıyı içeren davetiye tebliğ edilmeden ya da sanık dinlenmeden mahkûmiyet hükmü kurulması,
2) 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesine göre tebligatın, öncelikle muhatabın beyan ettiği, en son adrese yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması gerekir.
İstanbul Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 30/10/2013 tarihli çağrı yazısının, sanığın 26/01/2011 tarihli duruşmada ikamet adresi olarak bildirdiği “...” adresi yerine, MERNİS adresi olan "..." adresine tebliğ edilmesinin usulsüz olması nedeniyle; 26/12/2012 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının infazının devamına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla mahkûmiyet kararı verilmesi,
3) Kabule göre de; sanığa savunmasının alınması sırasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul edip etmediğinin sorulmaması ve sanığın adli sicil kaydında sabıkası bulunmamasına rağmen, “Sanığın suç işleme hususundaki eğilimi nazara alınarak bir daha suç işlemekten kaçınacağı hususunda mahkememizde olumlu düşünce oluşmadığından takdiren TCK 51 ve CMK 231 maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına” şeklinde sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurulmadan dosya içeriğine uygun düşmeyen yetersiz gerekçe ile 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 01/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.