MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen ziynet eşyasının iadesi davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde -özetle-; tarafların düğününde müvekkiline 9 adet bilezik (12 ayar), üzerinde çeyrek altın olan topuzlu kelepçe bilezik (30 gram), Osmanlı bileziği tabir edilen kalın kelepçe bilezik (50 gram) ve 10 adet de bebek altını takıldığını, evlendikten kısa bir süre sonra davalının evin yarım kalan inşaatını tamamlamak için müvekkilinden ziynetleri istediğini, müvekkilinin de iade edilmek kaydı ile davalıya ziynetleri verdiğini, ancak davalının ziynetleri iade etmediğini belirterek, sözkonusu ziynetlerin mevcut ise aynen mevcut değil ise 1.000 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; düğünde 9 adet bileziğin takılmadığını kendisinin taktığı bilezik sayısının 4 adet olduğunu, yine topuzlu kelepçe bilezik ve 10 adet bebek altınının da takılmadığını, bu beyanların doğru olmadığını, evin yarım kalan inşaatını tamamlamak için davacının ziynetlerini aldığı iddiasının da hayal mahsülü olduğunu, davacıya takılan 4 adet bilezikten sadece 2 tanesinin o tarihte mevcut arabalarını değiştirmek amacı ile davacının da isteği üzerine bozdurulduğunu, değerinin bugünkü altın fiyatlarına göre yaklaşık 1.500,00 TL civarında olduğunu savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Davacı taraf, bilirkişi raporuna göre davasını 25.12.2013 tarihinde ıslah etmiş ve 13.722 TL"nin davalıdan tahsilini istemiştir.
Mahkemece; davanın kabulü cihetine gidilerek, ziynet eşyalarının mümkünse aynen iadesine, mümkün olmadığı taktirde bedelleri toplamı olan 13.722 TL"nin dava tarihi olan 05/03/2013 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak davacı, açtığı davada talep ettiği asıl alacak için dava dilekçesinde ayrıca faiz istemiş, daha sonra dava konusunu arttırmış ve ancak ıslahla arttırdığı kısım için açıkça faiz istememişse, mahkemenin taleple bağlılık ilkesi gereği (HUMK md.74, HMK md.26) ıslahla arttırılan kısım için faize hükmetmesi mümkün değildir. (..., Medeni Yargılama Hukuku"nda Islah, Ankara,2013, s.266)
Somut olayda; davacı dava dilekçesinde, toplam 1.000 TL için dava tarihinden itibaren faiz istemiş, 25.12.2013 havale tarihli ıslah dilekçesinde talebini 13.722 TL"ye çıkarmış, fakat arttırılan miktar için faiz talebinde bulunmamıştır.
Hal böyle olunca mahkemece, ıslah ile artırılan miktara dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına karar verilmesi doğru görülmemiş ise de, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün üçüncü bendindeki "...bedelleri toplamı olan 13.722 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine," cümlesinin çıkartılarak yerine "...bedelleri toplamı olan 1.000,00 TL"lik kısmının 05.03.2013 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte ve 12.722 TL"nin davalıdan tahsiline” ifadesi yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 703.00 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 01.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.