Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/12010 Esas 2022/2804 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Suç tarihlerinden, hükümlerin temyiz isteminin reddine dair ek kararın onanması ile kesinleştiği 17.10.2016 tarihine kadar işleyen zamanaşımının bu tarih itibariyle durduğu ve Kanun yararına bozma talebinin kabulüne dair Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 09.03.2020 tarihli bozma ilamından itibaren işlemeye devam ettiği gözetilerek yapılan incelemede;
1) Sanık hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından kamu davası açıldığı, sanığın savunmasında malları gerçekten aldığını, sahte fatura kullanmadığını beyan etmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen mükellefler hakkında “sahte fatura düzenleme“ suçundan kamu davası açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyası getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosyaya intikal ettirilmesi, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan banka hesap hareketleri ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, düzenleyicinin yeterli mal girişi olup olmadığı da dikkate alınarak, faturaları düzenleyen mükellef ile sanığın ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve araştırma neticesinde mahkûmiyet hükümleri kurulması,
2) Kabule göre de;
a) TCK'nin 61. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenler ile 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığı ile orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" hükmü uyarınca, alt ve üst sınırları arasında temel ceza belirlenirken, denetime olanak verecek şekilde dosyadaki belge ve bilgilere uygun somut gerekçe gösterilmesi gerektiği gözetilmeden, 2010 yılında 23 adet toplam 278.691,22 TL tutarında, 2011 yılında 12 adet toplam 739.467,40TL tutarında sahte fatura kullandığı kabul edilen sanık hakkında, her iki takvim yılı için de orantısız bir biçimde “sahte belgelerin sayısı ve tutarları” şeklindeki gerekçe ile temel cezaların alt sınır aşılarak 4 yıl olarak belirlenmesi,
b) Aynı takvim yılında kullanılan sahte faturaların farklı aylara ait olması ve farklı beyanname dönemlerinde birden çok sahte fatura kullanılması halinde TCK'nin 43. maddesinin uygulanması gerektiğinden; 2011 takvim yılında sahte faturaların aynı beyannamede kullanılması nedeniyle TCK’nin 43. madde hükümlerinin uygulanmayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 23.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.