MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen itirazın iptali davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesi ile; davalı şirketle müvekkili şirket arasında GSM abonelik sözleşmesi düzenlendiğini, ödenmemiş takibe dayanak fatura bedelleri bulunması nedeniyle davaya konu icra takibine geçildiğini, ödeme emrine davalı borçlu şirketin itiraz ettiğini, itirazın haksız ve kötüniyetli olduğunu; zira, taahhüt süresi içinde, müşteri hatlarının abone tarafından kapatılması veya başka kişi ya da kuruluşa devredilmesi veya diğer bir GSM operatörüne taşınması durumunda, müşterinin o güne kadar faydalandığı toplam fatura indiriminin cezai tutar olarak yansıtılması gerektiğini; davalının taahhüdünden önce hattını kapattığı için sözleşme ve taahhütname gereği aldığı indirimlerin takibe konu faturaya cezai bedel olarak yansıtılmasında hukuka aykırılık bulunmadığını ileri sürerek; davalı şirketin takibe vaki itirazının iptali ile, %40 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; dava dilekçesinde, davalı olarak “İ...LTD.ŞTİ. İş Ortaklığı”nın gösterildiğini, oysa; temsilci sıfatı ile ... A.Ş."nin gösterilmesi gerektiğini, davanın öncelikle husumetten reddi gerektiğini; taahhütnamenin 26.maddesinde, taahhütün imza tarihinin belirtilmediğini, cezai şarta ilişkin 18.maddesinde ise, taahhütnamenin imzalanmasından sonra yükümlülüklerin başlayacağından bahsedildiğini; ancak, taahhütnamenin imzalandığı tarih mevcut olmadığından, cezai şarta ilişkin hükmün hangi dönemi kapsadığının da tespitinin mümkün olmadığını savunup; davanın esastan da reddini istemiştir.Mahkemece; “olay, fatura indiriminden yararlanılırken süresi içinde hattın iptali edilmesi nedeniyle davalı tarafından, bu indirim bedelinin ceza bedeli olarak geri istenmesinden ibaret olup, davalının taahhüt süresi içinde hattını kapattığı da belirgin olduğundan, davacı vekilinin benimsenen ek bilirkişi raporunda belirtilen alacağa hak kazandığı anlaşıldığından, davanın bu miktar üzerinden kabulüne karar vermek gerekmiştir, gerekçesiyle” davanın kısmen kabulü ile; davalının ...3.İcra Müdürlüğü"nün 2012/3854 sayılı dosyasında 8.067,15 TL"si asıl alacak ve 2.171,17 TL"si işlemiş faiz olmak üzere toplam 10.238,32 TL"ye itirazın iptaline, fazlaya ilişkin istemin reddine, asıl alacağa takip tarihinden itibaren yıllık %31,44 faiz oranı üzerinden faiz yürütülmesine; topalm miktarın %40"ı oranında icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, davada; taraflar arasında düzenlenen GSM abonelik sözleşmesi ve ekleri taahhütnamelere dayanılarak, davalının taahhütüne uymamasından doğan cezai şart alacağının tahsili için yapılan icra takibine vaki itirazın iptali ile %40 icra inkar tazminatı istenilmektedir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; “davalı firmanın 24 ay süreli faturanla kazan uygulaması dahilindeki taahhütnamesinin 18.maddesindeki hükme istinaden” cezai bedel tutarlarının faturaya yansıtıldığı ifade edilmiştir. Oysa, dosya içerisine sunulan taahhütnameler de 24 ay gibi bir süre öngörülmediği gibi, cezai şarta ilişkin 18.maddenin yer aldığı taahhütnamede de düzenleme tarihi bulunmamaktadır. Taahhütnamenin 1.maddesinde “Taahhütnamenin, şirketimiz yetkilisi imza tarihinden itibaren yürürlüğe gireceğini ve 12 ay (oniki) süre ile yürürlükte olacağını” şeklinde düzenleme yapıldığı anlaşılmaktadır.
Dayanılan taahhütnamelerin, talep edilen alacak dönemleri için davalıyı bağlayıcılığı değerlendirilip tartışılmamıştır. Eksik inceleme ve yetersiz bilirkişi raporuna dayalı hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir. Öte yandan, taahhütnamelerin bağlayıcılığının kabul edilmesi durumunda dahi, davalı şirketin, hatlarını iptal ettirdiği tarihe kadar yararlandığı indirimlerden sorumluluğu yoluna gidilmelidir. Kullanmadığı dönemlerle ilgili sorumlu tutulmuş olması da doğru değildir.
Bundan ayrı, icra inkar tazminatına asıl alacak miktarı üzerinden hükmedilmesi gerekirken, (işlemiş faiz miktarı da dahil edilerek) toplam miktarın %40"ı oranında hükmedilmiş olması da doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.