Y A R G I T A Y İ L A M I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Tokat 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 24/03/2015
NUMARASI : 2014/183-2015/116




Davalı C. D., yerel mahkemenin 24/03/2015 tarihli kesinleşen kararının hüküm kısmındaki vekalet ücretinin tavzihen düzeltilmesini talep etmiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, tavzih talebinin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı-karşı davacı kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2.Davalı vekili tavzih talep etmiştir.
Mahkemece, tavzih isteminin kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekili Mahkememize verdiği dilekçesi ile müvekkili hakkındaki davanın Reddine karar verildiği, reddolunan davada taraf vekiline taktir edilmesi gereken vekalet ücretinin taktir edilmediğinden, bu yanlışlığın tavzih yoluyla düzeltilmesini talep etmiş dilekçe ve dosya kapsamına göre talep yerinde görülmekle, mahkememiz kararının aşağıdaki gibi tavzihine karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile 24/03/2015 tarih ve 2014/183 Esas, 2015/116 Karar sayılı kararının 3 (C) Madde ve fıkrasının 1. maddesinden sonra gelmek üzere;" Avukatlık asgari ücret tarifesi uyarınca 6.373,88 TL. Vekalet ücretinin davalı SGK Başkanlığından alınarak davalı verilmesine" cümlesinin eklenmesine, karar verildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, mahkemece verilen 30.06.2015 tarihli tavzih kararı ile taraflara tanınan hak ve yükümlülüklerin değiştirilmesi HMK"nın 305/2 maddesine aykırı olup bozma nedenidir.
Öte yandan, mahkemenin 24.03.2015 tarih ve 2014/183 – 2015/116 E. K. Sayılı kararı Yargıtay 21.Hukuk Dairesinin 05.06.2015 tarih ve 2015/10637-12906 E.K. Sayılı kararı ile onanmış olup Yargıtay ilamına karşı maddi hata başvurusu yapılmadığından onama kararı ile kesinleşen karar yönünden tavzih kararı verilemez.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve 30.06.2015 tarihli tavzih kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: 30.06.2015 tarihli tavzih kararının yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 12.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.