MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; 2828 sayılı SHÇEK Kanunu"nun ek 7.maddesi ile ilgili mevzuat çerçevesinde hazırlanan Bakıma Muhtaç Özürlülerin Tespiti ve Bakım Hizmeti Esaslarının Belirlenmesine İlişkin Yönetmeliğin 12.maddesinin (ç) bendi "bakıma muhtaç özürlünün veya yasal temsilcisinin talep etmesi halinde, bakım hizmeti Genel Müdürlüğü"nün denetim ve rehberliğinde bakıma muhtaç özürlünün akrabası veya bakıcı personel tarafından bakıma muhtaç özürlünün veya akrabasının ikametgahında verilebilir." şeklinde düzenlendiğini, bu kanun ve ilgili yönetmelik uyarınca davalının babası olan ... ağır özürlü olduğu için özürlü evde bakım hizmeti ücret ödemesinin yapılmaya başlandığını, ancak davalının babasının 23/09/2011 tarihinde vefat ettiğinin 27/04/2012 tarihinde tespit edildiğini, aradaki süre boyunca davalıya yersiz olarak ödeme yapıldığını, oysa ki özürlü evde bakım hizmeti sözleşmesi gereğince özürlünün vefatı halinde en geç 15 gün içerisinde bildirimde bulunulmasının gerektiğini, davalının fazla ödemenin iadesi için yapılan tebliğe rağmen ödeme yapmadığını belirterek, yersiz ödenen 3.841,40 TL ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi talep ve dava edilmiştir.
Davalı, davanın reddini savunumuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne ve 3.841,40 TL"nin ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Davaya konu uyuşmazlık sebepsiz zenginleşmeden kaynaklı alacağın tahsili talebine ilişkindir.
6098 sayılı Borçlar Kanununun 117.maddesinde (818 sayılı BK"nın 101.maddesi) muaccel bir borcun borçlusu, alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur. Bu nedenle, sebepsiz zenginleşmede gecikme faizi yürütülmesi için borçlunun yani haksız mal edinenin ya bir ihtar ile ya da aleyhine bir dava açılmak suretiyle temerrüde düşürülmesi gerekir.
Somut olayda, dosyadaki bilgi ve belgelerden; davacı kurum tarafından davalıya gönderilen 15.05.2012 tarihli yazı ile mahkemece hükmedilen miktarın iadesi talep edilmiş olduğu görülmüş olup, ancak davalının söz konusu yazıyı öğrenme tarihinin mahkemece araştırılmadığı anlaşılmaktadır.
Buna göre; mahkemece, davalının söz konusu ihtarı öğrenme tarihi ve bu doğrultuda hükmedilen miktar konusundaki temerrüt tarihi saptanarak bu tarihten itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, kabul edilen miktarın ödeme tarihinden itibaren faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.