Taraflar arasında görülen davada;Davacı, miras bırakanı D. G. maliki olduğu 1440 parsel sayılı taşınmazını mirastan mal kaçırmak amacıyla davalı gelinine satış suretiyle muvazaalı temlik ettiğini ileri sürerek tapu iptali muris adına tescil veya tenkis isteğinde bulunmuştur.
Davalı, iddiaların yersiz olduğunu bildirip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacı iddiaların subut bulmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .. ...raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. 
Dava, tapu iptali ve tescil isteğiyle Mahmudiye Asliye Hukuk Mahkemesine açılmış, yetkisizlik kararı uyarınca süresi içerisinde Eskişehir Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmiş bu mahkemede yetkisizlik kararı vermesi üzerine verilen yetkisizlik kararı temyiz edilmiş, Yargıtay 20. Hukuk Dairesince onanan Mahmudiye Asliye Hukuk Mahkemesinin yetkili olduğuna ilişkin karar 25.4.2007 tarihinde kesinleşmiştir.
Bilindiği üzere, Yetkisizlik kararı veren mahkeme bu kararında dava dosyasının yetkili mahkemeye gönderilmesine karar vermekle yetinir. Dava dosyasını kendiliğinden (re’sen) yetkili mahkemeye gönderemez. Dava dosyasının yetkili mahkemeye gönderilmesi ve davaya yetkilili mahkemede devam edilebilmesi için yetkisizlik kararının kesinleşmesinden itibaren 10 gün içinde taraflardan birinin mahkemeye başvurarak tebligat yaptırması gerekir. (H.U.M.K.’nun 193. maddesi) Bu 10 günlük süre hak düşürücü nitelikte olup, mahkemece re’sen gözetilir.
Somut olayda yetkisizlik kararı 25.4.2007 tarihinde kesinleştiği halde davacı 24.05.2007 günü Eskişehir Asliye Hukuk Mahkemesine verdiği dilekçe ile dosyanın yetkili mahkemeye gönderilmesi isteğinde bulunmuştur. Kararının kesinleştiği gün ile başvurma günü arasında 10 günden fazla bir süre geçtiğinden yetkili mahkemede görülen dava yetkisiz mahkemede açılan davanın devamı sayılamaz.
Hal böyle olunca, H.U.M.K.’nun 193. maddesi dikkate alınarak davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi gerekirken, işin esasının hükme bağlanması doğru değildir.
 Davacının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü H.U.M.K.’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 04.02.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.