MAHKEMESİ :KONYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ :TAPU İPTALİ VE TESCİL



Taraflar arasındaki davadan dolayı Konya Bölge Aliye Mahkemesi 1.Hukuk Dairesince verilen 07.01.2019 gün ve 155-405 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ... tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.


-KARAR-

Asıl ve birleştirilen davalar, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ve tescil, mümkün olmazsa tenkis isteklerine ilişkin olup, İlk Derece Mahkemesince, muvazaa iddiasının sabit olduğu gerekçesiyle asıl ve birleştirilen davaların kabulüne karar verilmiş, asıl ve birleştirilen davalarda davalıların istinaf başvurusu, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1. maddesi uyarınca esastan reddedilmiş, karar, birleştirilen davada (Konya BAM 1. HD 2019/97 E sayılı) davalı ... vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK."nın 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de "miktar veya değeri kırk bin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, 2019 yılı itibarıyla HMK."nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00-TL’lik kesinlik sınırı 58.800,00-TL olarak uygulanmaya başlamıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı davalarda dava değeri taşınmazın tümünün değeri üzerinden davayı açan mirasçı veya mirasçıların payına isabet eden değerdir.
Somut olayda pay oranında iptal-tescil isteyen ve aralarında ihtiyari dava arkadaşlığı bulunan davacılar tarafından, temyize konu birleştirilen dava 1.000,00 TL değer gösterilmek ve peşin harcı yatırılmak suretiyle açılmış; dava konusu 45 ada 9 parsel sayılı taşınmazın dava tarihi itibariyle keşfen saptanan değeri 53.894,16 TL olup, bu değerden davacıların herbirinin miras payına (1/6"şar) isabet eden değer ayrı ayrı 8.982,40 TL olmakla 2019 yılı itibariyle temyiz kesinlik sınırı olan 58.000,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davalı vekilinin temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE, peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 03/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


.