Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının yıllık izinlerinin TİS hükümlerine uygun olarak kullandırılmadığını ileri sürerek yıllık izin ücreti ve bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, davalının temyizi üzerine Dairemizin 12.06.2014 tarihli ilamı ile “...davacının hak ettiği toplam 680 gün izinden 530 gününü kullandığı kabul edilerek bakiye 150 gün için yıllık izin ücreti hesap edilmeli, bundan davacıya iş sözleşmesinin feshinden sonra ödenen brüt yıllık izin ücreti mahsup edilerek bakiye yıllık izin ücreti belirlenmelidir. Bu yön üzerinde durulmadan yanılgılı değerlendirme ile yukarıda yazılı maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin karar verilmesi hatalı olmuştur.” gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkeme bozma kararına uymuş, hesap raporu almış ve davanın kabulüne karar vermiştir.
Davacı vekili bozma kararı sonrası ıslah dilekçesi vererek dava konusu ettiği yıllık izin ücreti miktarını arttırmıştır.
Mahkemece bozma sonrası yapılan ıslaha itibarla yıllık izin ücreti alacağını hüküm altına alınmıştır.
Mülga 1086 sayılı HUMK"nun 84.maddesindeki hüküm 6100 sayılı HMK"nun 177.maddesinde aynen korunmuş ve ıslahın ancak tahkikat tamamlanıncaya kadar yapılabileceği hükme bağlanmıştır. YİBBGK"nun 04/02/1948 tarih ve 1944/10 Esas ve 1948/3 Karar sayılı kararında da bozma sonrası ıslahın mümkün olmadığı kesin bir şekilde belirtilmiştir. Bu itibarla bozmadan sonra yapılan ıslaha itibarla arttırılan miktar üzerinden yıllık izin ücreti alacağının hüküm altına alınması hatalıdır.
O halde davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 27.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.