MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suç tarihinden sonra 10.11.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" hükmü karşısında; sanığa önödeme önerisinde bulunarak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, tüm eylemlerin zincirleme olarak resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu kabul edilerek hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, gerekçeli karar başlığında suç tarihinin, sahte nüfus cüzdanının katılan adına GSM abonelik sözleşmelerinin düzenlenmesinde kullanıldığı tarih olan 19.02.2008 olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da dikkate alınarak infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada, toplanan deliller gerekçeli kararda incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 18.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.