MAHKEMESİ : BURSA 2.AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/03/2014
NUMARASI : 2013/899-2014/235

Taraflar arasında görülen iştirak ve yoksulluk nafakasının artırılması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava dilekçesinde; en son Bursa 2.Aile Mahkemesinin 2011/1157 Esas, 2012/707 Karar sayılı kararı ile davacı yararına nafakanın 700,00 TL"ye, müşterek çocuklar A... ile M... yararına nafakanın ayrı ayrı aylık 500,00 TL"ye yükseltilmesine karar verildiğini, karar tarihi ile dava tarihi arasında geçen süre içinde nafakaların yetersiz kaldığını bildirerek, davacı yararına hükmedilen aylık 700,00.TL yoksulluk nafakasının dava tarihinden geçerli olmak üzere 1.000,00.TL"ye, müşterek çocuklar yararına hükmedilen ayrı ayrı aylık 500,00"er TL iştirak nafakalarının ise aylık 750,00.TL"ye yükseltilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davacı cevap dilekçesinde; davanın reddini talep etmiştir .
Yerel mahkemece yapılan yargılama neticesinde; davacı eski eş yönünden davanın reddi; müşterek çocuklar yönünden davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş; hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir .
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, adına iştirak nafakasının arttırılması istenilen müşterek çocuklardan A.. C.. 29.01.1995 doğumlu olup, dava tarihinde (07.11.2013) 18 yaşını doldurmuştur. Reşit olan çocuk adına velayeten annesi iştirak nafakası isteyemez. Şartları var ise reşit çocuk yardım nafakası talebinde bulunabilir (TMK. md. 364).
Mahkemece, dava tarihinde reşit olan müşterek çoçuk A.. C.. adına annesi tarafından açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken, reşit çoçuk yönünden de iştirak nafakasının artırılması yönünde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 10.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.