Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/19979 Esas 2022/1194 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : BERGAMA 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Yargıtay (Kapatılan) 20. Ceza Dairesinin 26/12/2019 tarih, 2018/4721 esas, 2019/7615 karar sayılı bozma ilamına uyularak sanık hakkında 27/01/2020 tarihinde hükmün açıklanmasına yer olmadığına dair karar verildiği, sanığın, denetim süresi içerisinde, 02/01/2014 tarihinde işlediği güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle Hatay 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/05/2018 tarih, 2018/24 esas ve 2018/276 sayılı kararı ile mahkum edilmesinden sonra yapılan ihbar üzerine hükmün açıklanarak sanık hakkında incelemeye konu mahkumiyet hükmünün verildiği anlaşılmakla; dosyada bulunan bilgi ve belgeler ile UYAP’tan yapılan incelemeye göre, ihbara konu ve hükmün açıklanmasına sebep olan Hatay 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/24 esas ve 2018/276 sayılı kararı ile sanığın, katılan ...’den kiraladığı ... plaka sayılı otomobili zamanında teslim etmemesi nedeniyle yargılanıp mahkum edildiğinin anlaşıldığı, suç tarihinin 02/01/2014 olarak gösterildiği, Yargıtay (Kapatılan) 20. Ceza Dairesinin yukarıda belirtilen ilamında bahsedilen Bakırköy(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 2014/113 esas, 2014/744 karar sayılı, 3000 TL ve 80 TL adli para cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına konu eylemin de dosyada katılan olan ...’den kiralanan ... plaka sayılı otomobilin zamanında teslim edilmemesine ilişkin olduğu ve bu dosyada da suç tarihinin 04/01/2014 olarak gösterildiği anlaşılmakla, Hatay 6.Asliye Ceza Mahkemesinin bahse konu mahkumiyet kararının mükerrir olup olmadığı hususunun araştırılıp tespit edilmesi hususunda ihbarda bulunulduktan sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde hükmün açıklanmak suretiyle sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Sanığın bu suçu başka bir davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediğinin ve önceki dava sonucunun araştırılması, gerektiğinde Cumhuriyet Başsavcılığından ve Denetimli Serbestlik Müdürlüğünden suç tarihinde sanığın infazda olan başka bir tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının bulunup bulunmadığı sorulup belirlendikten sonra, işlemiş ise 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” ve tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararı veren ilgili mahkemeye ihbarda bulunulmasına karar verilmesi; aksi halde 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, yargılamaya devam olunarak, hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
3- Kabule göre de,
Tüm dosya kapsamına göre, kendisinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçirilemeyen, suç tarihinde uyuşturucu veya uyarıcı madde kullandığı teknik yöntemlerle de saptanmayan sanığın askerlik yaptığı birliğin bahçesinde ele geçirilen uyuşturucu madde ile ilgisini açıklayarak kendi suçunun ortaya çıkarılmasına hizmet ve yardım ettiği anlaşıldığı halde, hakkında TCK’nın 192/3. maddesinde öngörülen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, 09/02/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.