MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 13/05/2014 tarih ve 2013/205-2014/76 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı ... arasında 06.09.1999 tarihinde taşıma sözleşmesi imzalandığını, sözleşme hükümleri uyarınca adı geçen davalının iki ayrı aracı ile okul servis hizmeti vermesinin kararlaştırıldığını, araçların 15 yaşından büyük olmamasının gerektiğini, 06.06.2000 tarihinde meydana gelen trafik kazası sonucunda yedi öğrencinin hayatını kaybettiğini, öğrencilerin mirasçıları tarafından açılan dava sonunda müvekkili tarafından maddi ve manevi tazminat ödendiğini, davalı ....’nin sözleşme hükümleri uyarınca belirlenen araçlar ile taşıma yapmadığını, kazada hayatını kaybeden araç sürücüsünün kusurlu olduğunu ileri sürerek, toplam 420.275,15 TL’nin ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunam, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, bilirkişi incelemesi ile tespit edilen kusur durumu esas alınarak davalının, davacı tarafça dava dışı kişilere ödenen tazminatlardan sorumlu olduğu kısmın tespit edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 329.471,48 TL"nin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı harçtan muaf olduğundan dolayı, harç alınmasına mahal olmadığına, 13/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.