MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11.06.2014 tarih ve 2013/147 - 2014/129 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "...." ibaresinin 9 ve 11. sınıf mal ve hizmetler bakımından marka olarak tescili için davalı nezdinde tescil başvurusunda bulunduğunu, davalı ..."ın "..." markasını mesnet göstererek yaptığı itiraz üzerine müvekkilinin başvurusunun ... kararıyla reddedildiğini, red sebeplerinin yerinde olmadığını, markaların okunuş ve yazılış olarak birbirlerinden farklı olduğunu ve iltibas riski bulunmadığını ileri sürerek ... kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir
Davalı ... vekili, taraflara ait markaların ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu, ... kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin tananmış markasının, diğer sınıfların yanı sıra davacı başvurusunun kapsadığı 9 ve 11 sınıf mal ve hizmetleri kapsadığını, markaların ayırt edilemeyecek ve iltibasa sebebiyet verecek derecede benzer olduklarını savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, itiraz gerekçesi markanın, başvuru markasının bütün harflerini aynı sırayla kapsadığı, sadece baş kımına "...." ibaresinin eklendiği, markalar arasında yüksek düzeyde görsel ve sesçil benzerliğin bulunduğu, her iki markanın da kapsadığı mal ve hizmetlerin tamemen aynı olması sebebiyle aralarında karıştırılma ihtimalinin bulunduğu bu nedenle başvuruya itirazın reddine dair ... kararının yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.