MAHKEMESİ : Burdur 1. Asliye Hukuk  (İş) Mahkemesi
TARİHİ : 18/12/2008
NUMARASI : 2007/537-2008/489
 
Davacı,  1.5.2003 tarihi itibariyle yaşlılık aylığ almaya hak kazandığının tespiti ile 1479 sayılı yasaya tabi zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olmadığının tespitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının sair  temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 01.05.2003 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının ve  01.05.2003 tarihinden itibaren 1479 sayılı Yasa"ya tabi zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olmadığının tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının yazılı tahsis talebi bulunmadığı ve prim borcu bulunduğu gerekçesiyle  davanın  reddine karar verilmiştir.
1.4.1972 tarihinde yürürlüğe giren 1479 sayılı Yasa"nın 24. maddesinde  zorunlu Bağ-Kur  sigortalılığı için  esnaf sicili veya kanunla  kurulu  meslek kuruluşu kaydı aranırken 4.5.1979 tarihinde yürürlüğe giren 2229 sayılı  Yasa ile 1479  sayılı Yasa"nın  24. maddesinin öngördüğü  meslek kuruluşlarına kayıtlı  olma koşulu kaldırılmış sadece  yasanın temel  ilkesi  olan  kendi ad ve hesabına  çalışma koşulu getirilmiş,    20.4.1982 tarihinde yürürlüğe giren  2654 sayılı Yasa ile 1479 sayılı  Yasa"nın  24. maddesi değiştirilecek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için  gelir vergisi  mükellefi olması şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden  muaf olanlar  için meslek kuruluşuna kayıtlı  olma yeterli görülmüş, 22.3.1985 tarihinde yürürlüğe giren 3165 sayılı  Yasa ile 24. madde  değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için vergi kaydı veya esnaf sicil kaydı veya oda kaydının bulunması  yeterli görülmüş, 2.8.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4956 sayılı Yasa ile 24. madde değiştirilerek  zorunlu Bağ-Kur sigortalılığı için gelir vergisi mükellefi olma şartı getirilmiş ancak  gelir vergisinden muaf olanlar için  esnaf sicil kaydı ve oda kaydının bir arada bulunması yeterli görülmüştür. 
Dosyadaki kayıt ve belgelerden davacının dıavalı Kurumca 21.10.1977-18.04.1999, 06.04.2000 ve devamı şeklinde sigortalı sayıldığı, 12.09.2007 tarihi itibariyle 30.903,86 TL prim borcu bulunduğu, mahkemece vergi, oda ve esnaf sicil kayıtlarının getirtilmediği, 01.05.2003 tarihinden sonra sigortalılık şartlarının bulunup bulunmadığının araştırılmadığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan davacının yazılı tahsis talebi bulunmadığı gerekçesiyle yaşlılık aylığı talebinin reddine karar verilmesi doğru değildir. Gerçekten, davacının Bağ-Kur şahsi sicil dosyasının incelenmesinden, Kurum’a yaşlılık aylığı bağlanması talebinde bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, mahkemece davacının dava tarihinde tahsis talebinde bulunduğu kabul edilerek yaşlılık aylığı koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediği  değerlendirilip bir karar verilmesi gerekir.
Yapılacak iş, davacının vergi, sicil ve oda kayıtlarını getirterek 01.05.2003 tarihinden sonra sigortalılık şartlarının bulunup bulunmadığı, sigortalılık şartları var ise 1479 sayılı Yasa"nın Ek 19. 5510  sayılı Yasa"nın geçici 17. maddesinin somut olaya uygulanmasının mümkün olup olmadığını belirlemek, davacının sigortalılığın son bulduğu tarihi belirledikten sonra bu tarih itibariyle Kurum’a prim   borcu bulunup bulunmadığını sormak,  prim borcu yok ise ve diğer aylık bağlanma şartları da var ise dava tarihini takip eden aybaşından itibaren yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine karar vermek, prim borcu var ise davacıya prim borcunu ödemek için  önel vermek, prim borcunu öderse ,ödediği tarihi takip eden aybaşından itibaren aylık bağlanmasına karar  vermek, ödemez ise talebin reddine karar vermektir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine,  04.03.2010  gününde oybirliğiyle karar verildi.