MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, bankacı olarak çalıştığını, fazla çalışma yapmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini bu nedenle iş sözleşmesini feshettiğini beyan ederek kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının fazla çalışma yapmadığını bu nedenle iş sözleşmesinin feshinin haksız olduğunu beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Çalışma düzenin ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışma alacaklarının yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, davacı hafta içi 09.00-18.00 saatleri arasında çalışması gerekirken saat 20.00’a kadar çalıştığını, cumartesi günü de 09.00-19.00 saatleri arasında çalışma yaptığını beyan etmiştir. Mahkemece, davacı tanık beyanlarına göre davacının hafta içi 1 saat ara dinlenme ile 10 saat , ayda 2 defa ise cumartesi günleri 1 saat ara dinlenme ile 8 saat çalıştığı, buna göre davacının bir hafta 5 saat bir hafta ise 13 saat fazla çalışma yaptığı değerlendirilerek fazla çalışma ücret alacağı hüküm altına alınmıştır. Ancak davacı tanığı ...’ün davalı işyerinde ayda 1 cumartesi günü çalışma yapıldığına, diğer davacı tanıklarının ise ayda 1 ya da 2 cumartesi günü çalışma yapıldığına ilişkin beyanları birlikte değerlendirildiğinde; davacının ayda 1 kez cumartesi günü çalışma yaptığının kabulü ile hesaplama yapılması dosya kapsamına daha uygun düşecektir. O halde davacının hafta içi 11 saat, ayda bir kez de cumartesi günü 9 saat çalıştığının kabulüyle fazla çalışma alacağının hesaplanması gerekirken hatalı değerlendirmeyle sonuca gidilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 03/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.