MAHKEMESİ : KONYA 5. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/04/2014
NUMARASI : 2013/770-2014/327

Taraflar arasında görülen yoksulluk ve iştirak nafakasının artırımı davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesi ile 50.00 TL olan yoksulluk nafakası ile 200.00 TL olan iştirak nafakasının yetersiz olduğunu belirterek yoksulluk nafakasının 500.00 TL"ye, iştirak nafakasının 700.00 TL"ye çıkarılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesi ile davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yoksulluk nafakasının aylık 150.00 TL"ye, iştirak nafakasının aylık 350.00 TL"ye yükseltilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Türk Medeni Kanununun 176/4.maddesi gereğince, tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyeti gerektirdiği hallerde iradın artırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.
Yukarıda sözü edilen yasal düzenlemeye göre iradın arttırılması veya azaltılması için ya tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin bunu zorunlu kılması gerekmektedir.
Yargıtay"ın yerleşmiş uygulamasına göre; nafaka alacaklısı kadının ihtiyaçları ile nafaka yükümlüsü davalının gelir ve giderinde, nafakanın takdir edildiği tarihe göre olağanüstü bir değişiklik olmadığı takdirde; yoksulluk nafakası TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılmalı ve böylece taraflar arasında önceki nafaka takdirinde sağlanan denge korunmalıdır.
Somut olayda, davacının asgari ücret ile çalıştığı,anne ve babasının yanında kaldığı, davalının ise ticaret ile uğraştığı, yeniden evlendiği anlaşılmıştır.
Öyle ise mahkemece, ilk yoksulluk nafakasına karar verildiği 2011 yılından dava tarihine kadar geçen süre, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile geçim ihtiyaçları, nafakanın niteliği ve hakkaniyet ilkesi ile ÜFE endeks artış oranları gözetildiğinde, artırılan miktarın fazla olduğu kabul edilerek, her yıl TÜİK"in belirlediği ÜFE artış oranından az olmamak kaydıyla uygun bir nafakaya karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu yüksek oranda yoksulluk nafakası artışına karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.