MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17/12/2013 tarih ve 2013/324-2013/290 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili bankada yönetim kurulu üyesi olarak görevde bulunduğu dönemde gerçekleştirilen .... Etap inşaatı ile ilgili alınan kararlar sonucu yapılan uygulamalarda banka kaynaklarının verimli şekilde değerlendirilmediğini, ....Etap inşaatları işinde bankanın çok büyük tutarlarda zarar ettiğini bildiği halde bankaya bir sonraki etaba başlamayarak arsaların paylaşımı yoluna gidilebileceği yönünde tercih yetkisi tanınmasına rağmen, ... Etap zararın oluşmasında baş etken olan maliyet + %20 kar sistemini değiştirme girişiminde bulunmadan .... Etap inşaatların başlatılmasına dair yönetim kurulu kararını imzalamak suretiyle, banka zararına yol açtığını ileri sürerek oluşan zarar 20.640.890,01 TL"nin 01.08.1998 tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı bankanın zarar iddiasının yasalara ve teamüllere aykırı olduğu, davacının herhangi bir zararının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, ... Etap inşaatları ile ilgili var olduğu söylenen zarar dava dışı olup, görevsiz mahkemede yapılan bilirkişi incelemesinde ... Etap inşaatlarında dahi zarar olduğu konusunda bir kesinlik bulunmadığının ve .... Etap inşaatlarının da halen devam ettiğinin ve ayrıca davacı bankanın mevcut risk komisyonuna yazdığı 04.01.2001 tarihli yazısında da .... Etap inşaatı ile ilgili olarak önemli miktarda kar elde edildiğinin bildirildiğinin belirlendiği, ... Etap"a ait konutların piyasada rağbet görüp kısa zamanda satıldığının tespit edildiği, davalı tarafça maliyet +%20 kar sisteminin değiştirilmesi için gayret sarf edilmediği iddia edilmiş ise de, önceki yönetimler tarafından imzalanan sözleşmelerde inşaat işini yapan müteahhitlere maliyet üzerinden %20 kar ödenmesinin kabul edildiği, bu oranın değiştirilmesinin tek başına davalının kontrolünde olmadığı, .... Bakanlığı birim fiyatlarında da %25 müteahhitlik karı ve genel giderin kabul edilmiş olduğu, bu durumda yapılan işlemlerde yasaya ve uygulamalara aykırı bir durum bulunmadığı gibi davalının ticari amaçlı emlak portföy yönetimi koordinatörü olarak bu sisteme yönelik durumu genel müdürlük makamına sunan kişi olduğu, davalının görevi ve karardaki işlevi itibariyle de bir kusurundan bahsedilemeyeceği gibi öncelikle zarar unsurunun gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 18.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.