MAHKEMESİ : MUĞLA 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/03/2014
NUMARASI : 2012/1095-2014/109

Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, reddine ilişkin olarak verilen karar davacılar vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ................ raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Davacılar,1638 parsel sayılı arsa vasıflı taşınmaz üzerindeki evin zemin katını, davalı ile aralarında sözlü veya yazılı olarak herhangi bir sözleşme olmadığı ve davalı tarafın eve yerleşmesine rızaları bulunmadığı halde işgal ettiğini, davalının müdahalesi nedeniyle taşınmazdan faydalanamadıklarını ileri sürerek elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteği ile eldeki davayı açmışlar, yargılama sırasında ecrimisil talebinden bu dosyaya yönelik olarak vazgeçtiklerini bildirmişlerdir.
Davalı, dava konusu konutun davacılar ile aralarındaki sözlü kira sözleşmesi ile 01.03.2009 tarihinde kendisine teslim edildiğini, taraflar arasındaki çekişmenin 6570 sayılı Kanun ve Borçlar Kanunun hükümlerine tabi olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ecrimisil davasının vazgeçme nedeniyle reddine, davacılar ile davalı arasında sözlü olarak yapılmış bir kira sözleşmesi bulunduğundan bahisle elatmanın önlenmesi davasının reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 1638 parsel sayılı arsa vasıflı taşınmazın tapuda davacılar adına müşterek mülkiyet üzere kayıtlı olduğu, davacılar dışında başka paydaşı olmadığı, davalının kayıtla bir ilgisinin bulunmadığı, taşınmaz üzerindeki binanın zemin katının davalının işgalinde bulunduğu, davalının sözlü kira ilişkisi uyarınca kiracı olarak oturduğunu savunduğu anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası haksız işgalciye karşı açılır. Nitekim, eldeki dava da bu iddia ile açılmıştır. Bu durumda, kira ilişkisinin varlığının kanıtlanması halinde haksız işgalden söz edilemeyeceği açıktır.
Özel yasa hükümleri saklı kalmak koşuluyla, gerek taşınır gerekse taşınmaz mallara ilişkin kira sözleşmelerinin geçerli olması hiçbir biçim koşuluna bağlı değildir. Kira sözleşmeleri yazılı veya sözlü yapılabileceği gibi zımni (üstü kapalı) olarak da vücuda getirilebilir. Yeterki taraflar kira sözleşmesinin esaslı unsurlarında anlaşmış olsunlar.Nitekim bu kural l8.3.l942 tarih 37/6 sayılı inançları birleştirme kararında açıkça vurgulanmıştır.

./..

Ne varki kira ilişkisi, bir hukuki fiil (vakıa) değil, bir hakkın doğumuna, değiştirilmesine veya ortadan kaldırılmasına neden olma niteliği itibariyle bir hukuki işlem (muamele)dir. Bu nedenle, kiracılık iddiasının Hukuk Muhakemeleri Kanununun 200. ve devamı maddeleri uyarınca kanıtlanması gerektiği kuşkusuzdur.
Dava değeri 40.-YTL"yi aşan (23.6.1996 gün ve 4146 Sayılı Yasa uyarınca) sözleşmeler hakkında tanık dinlenilebilmesine olanak tanımayan HUMK.’nun 288. maddesi 21.7.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Yasanın 2/b maddesi ise değiştirilmiş ve tanıkla ispat yasağı 400.-YTL’nin üzerine yükseltilmiştir. Bu oran, 5219 ve 5236 Sayılı Yasalara göre yapılan katsayı artışı sonucu 2006 yılı itibari ile 430.-YTL, 2007 yılında 460.-YTL, 2008 yılında 490.-YTL, 2009 yılında 540.-YTL, 2010 yılında 550.-TL , 2011 yılında 590.-TL, 6100 s. HMK"nun 200. maddesi uyarınca da 2012 yılında 2.500.-TL olmuştur. Bu düzenlemelere göre, bu miktarın üzerindeki sözleşmeler hakkında tanık dinlenmesine olanak yoktur. Kira sözleşmesinin varlığı ancak, yazılı delille ispat edilebilir. Hemen belirtilmelidir ki, sözü edilen miktar, yıllık kira tutarına bakılarak belli edilir. Sözlü kira sözleşmesi kurulduğu yolundaki savunmanın, ilgilisine (davalıya ya da davalılara) yemin teklif etme hakkı verebileceği; ayrıca HMK"nun 202 ve 203. (HUMK.nun 292. ve 293.) maddelerinde değinilen ayrıcalıkların da gözetilmesinin gerekeceği kuşkusuzdur.
Somut olayda, davalı savunmasında aylık 250,00 TL kira bedeli ile taşınmazı kiraladığını savunduğundan, kira bedelinin yıllık miktarı itibariyle kira sözleşmesinin senetle ispat zorunluluğu bulunmaktadır. Taraflar arasında yazılı bir kira sözleşmesi dosyaya ibraz edilmediğine ve davalının taşınmazı tasarruf ettiği halde yargılama sırasında kira bedeli ödediğine ve davacı tarafın da kira bedellerini tahsil ettiğine ilişkin herhangi bir delil dosyaya sunamadığına göre taşınmazda fuzuli şagil olarak bulunduğunu kabul etme zorunluluğu vardır.
Hâl böyle olunca, taraflar arasında bir kira ilişkisi bulunduğu ispatlanamadığından elatmanın önlenmesi isteğinin kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirmelerle yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir.
Davacıların temyiz itirazları değinilen yön itibariyle yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 18.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.