Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/14856 Esas 2022/921 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığının, değişen suç vasfı itibarıyla kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/11/2017 tarihli ve 2015/419 esas, 2017/459 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 21/06/2021 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Şüpheli ... hakkında, 12/10/2015 tarihinde işlediği iddia olunan uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 20/10/2015 tarihli, 2015/59278 soruşturma, 2015/18800 esas ve 2015/1950 sayılı iddianamesi ile 5237 sayılı TCK’nın 188/3, 188/4, 53. ve 63. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı,
2- Yapılan yargılama sonunda, Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 07/11/2017 tarihli ve 2015/419 esas, 2017/459 sayılı kararı ile; sanığın eyleminin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğu kabul edilerek 5237 sayılı TCK’nın 191/1. ve 62/1. maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, “sanık hakkında daha önce Tedavi ve Denetimli Serbestlik Tedbirine hükmedilmesine rağmen tekrar aynı suçu işlediği anlaşıldığından yeniden Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılmasına karar verilmesine yer olmadığına” karar verildiği, kararın 15/11/2017 tarihinde kanun yoluna gidilmeden kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan sanık ...'un 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1. ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına dair Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/11/2017 tarihli ve 2015/419 esas, 2017/459 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5237 sayılı Kanun'un 191/8. maddesinin; "Bu Kanunun; a)188 inci maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti, b)190 ıncı maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanılmasını kolaylaştırma suçundan dolayı yapılan kovuşturma evresinde, suçun münhasıran bu madde kapsamına girdiğinin anlaşılması hâlinde, sanık hakkında bu madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir." şeklinde olduğu,
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 20/10/2015 tarihli ve 2015/18800 esas sayılı iddianamesi ile uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan dolayı kamu davasının açıldığı, ancak yapılan yargılama neticesinde sanığın eyleminin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçunu oluşturduğundan bahisle mahkûmiyetine karar verildiği, her ne kadar sanık hakkında daha önceden uyuşturucu madde kullanmak suçunda tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesine karar verildiği ve tekrar aynı suçu işlediğinden bahisle 5271 sayılı Kanun'un 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair karar verilmiş ise de, evvelce verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin 191. maddede 6545 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önce olduğu nazara alındığında, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 191/8. maddesi uyarınca zorunlu olarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/11/2017 tarihli ve 2015/419 esas, 2017/459 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık ...’un değişen suç vasfı itibariyle kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan yargılama sonucunda, Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/11/2017 tarihli ve 2015/419 esas, 2017/459 sayılı kararı ile, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1. ve 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 68. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi yeniden düzenlenmiş olup, anılan maddenin 8. fıkrasında “Bu Kanun'un;
a) 188 inci maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti,
b) 190 ıncı maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanılmasını kolaylaştırma, suçundan dolayı yapılan kovuşturma evresinde, suçun münhasıran bu madde kapsamına girdiğinin anlaşılması hâlinde, sanık hakkında bu madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak,
Sanık hakkında Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 20/10/2015 tarihli iddianamesi ile uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan dolayı kamu davasının açıldığı, yapılan yargılama sonucunda sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûmiyetine karar verildiği, her ne kadar sanık hakkında daha önceden kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmesine karar verildiği ve tekrar aynı suçu işlediği gerekçesi ile 5271 sayılı Kanun'un 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de, daha önce Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/05/2011 tarihli ve 2011/366 esas, 2011/136 sayılı kararı ile verilen ve 15/11/2012 tarihinde infazı tamamlanan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin 191. maddede 6545 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önce olduğu dikkate alındığında, 5237 sayılı Kanun’un 191/1. maddesi gereğince sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükmünün, TCK’nın 191/8. maddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiği anlaşıldığından; sanık hakkında daha önceden tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verildiği gerekçesi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-) Karar :
Açıklanan nedenlerle; sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin kanuni bir zorunluluk olduğu gözetilmeden “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına” karar verilmesi kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/11/2017 tarihli ve 2015/419 esas, 2017/459 sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun'un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 27/01/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.