MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen eşyaların iadesi-alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili, tarafların 28.10.2011 tarihinde boşandıklarını, müvekkiline ait çeyiz eşyalarının davalıda kaldığını ileri sürerek, 90 parçadan oluşan ve dava dilekçesinde sayılan ev ve çeyiz eşyalarının aynen iadesini, aynen iadenin mümkün olmaması halinde bedelinin iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, çeyiz eşyalarının davacı tarafından istenildiği zaman alabileceğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın konusu kalmadığından davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Somut olayda; davacı çeyiz eşyalarının davalıda kaldığını belirterek eldeki davayı açmış, davacının açıldığı tarihte davalıda bulunan çeyiz eşyaları yargılama sırasında 23.07.2013 tarihli Eşya Teslim ve Tahliye Tutanağı ile davacının annesi Berrin Bostancı"ya teslim edimiştir. Dava konusu eşyaların davanın açıldığı tarihte davalı tarafta bulunduğu konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Eşyalar her ne kadar dava açıldıktan sonra teslim edilmişse de, dava açılması üzerine davalı, eşyaların dava dilekçesinde belirtilen kadar olmayıp, istemin abartılı olduğunu belirterek davaya karşı koymuştur. Şu durumda davanın açıldığı tarihte davalının haksız olduğu ve dava açılmasına sebebiyet verdiğinin kabulü gerekir.
Kural olarak bir davada asıl istemin konusuz hale gelmesi durumunda davanın reddine değil, dava hakkında karar verilmesine yer olmadığını hükmedilmelidir. Ayrıca asıl istemin fer"i (yan) niteliğindeki diğer istemler hakkında yargılamaya devam edilerek hangi tarafın haksız olduğu tespit edilerek yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmolunmak gerektiğinden dava konusu eşyaların durumu ve kullanılmış değerleri tespit olunarak dava konusu miktar belirlenerek yukarıda bahsedilen ilkeler doğrultusunda dava açılmasına sebebiyet veren davalının yargılama giderleri ve vekâlet ücretine mahkum edilmesi gerekirken aksi yöndeki mahkeme kararında isabet görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.