MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 22/01/2008 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat, karşı davacı ... vekili Avukat ... tarafından karşı davalı ... aleyhine 11/02/2008 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu oluşan araç hasarı nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl davanın kısmen kabulüne, karşı dava kesinleştiğinden hüküm kurulmasına yer olmadığına dair verilen 06/02/2020 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı-karşı davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1)Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi olanağı bulunmamasına göre davacı-karşı davalı ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2)Davacı-karşı davalı ... vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Asıl dava, trafik kazası sonucu yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat; karşı dava, araç hasarı nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece; asıl davanın kısmen kabulüne, karşı dava temyiz edilmeksizin kesinleştiğinden karşı dava hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davacı-karşı davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; 16.07.2006 tarihinde müvekkili ..."ın sevk ve idaresindeki motosiklet ile davalılardan ...’ın maliki, davalı ..."ın sürücüsü olduğu araç arasında meydana gelen trafik kazası sonucunda müvekkilinin yaralandığını, kafasının sol tarafında kemik kırığı oluştuğunu ve ayrıca bunun yanında sol testisini kaybettiğini belirterek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılar ve karşı davacı ... vekili; müvekkillerinden araç sürücüsü ... ile davalı-karşı davacı ... arasında meydana gelen trafik kazasında araç sahibi olan müvekkili ..."ın aracının hasara uğraması nedeniyle uğranılan zararın tahsili isteminde bulunmuş, davacı ..."ın açtığı davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, asıl ve karşı davanın kısmen kabulüne dair verilen 30/04/2014 tarihli ilk karar; davacı-karşı davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 20/03/2017 tarihli 2014/15881 esas ve 2017/2909 karar sayılı ilamı ile Adli Tıp Kurumundan davacıda meydana gelen testis arızasının maluliyete neden olup olmayacağı, şayet olacaksa ne oranda maluliyet oluşturacağı hususunda rapor alınarak maluliyet oranı belirlendikten sonra bu maluliyet oranı üzerinden aktüer hesabı yaptırılıp sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gerekçesi ile bozulmuş, bozma nedenine göre davacı-karşı davalı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, kusura yönelik temyiz itirazlarının ise reddine karar verilmiştir.
Yerel mahkemece, Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 20/03/2017 tarihli 2014/15881 esas ve 2017/2909 karar sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş; Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulundan alınan 26/07/2019 tarihli rapor hükme esas alınmak suretiyle asıl davanın yeniden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı-karşı davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Olay tarihinde yürürlükte olan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi (6098 sayılı TBK m. 56) hükmüne göre hâkimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hâkim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Eldeki davada; davacının yaralanma derecesi, davalının asli kusuru, olay tarihi ve yukarıdaki ilkeler göz önüne alındığında davacı-karşı davalı ... yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, (1) numaralı bentte açıklanan sebeplerle davacı-karşı davalı ... vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/01/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.