MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR 1.AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/06/2014
NUMARASI : 2014/341-2014/505

Taraflar arasında görülen yoksulluk ve iştirak nafakasının kaldırılması-indirilmesi davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde, Eskişehir 2.Aile Mahkemesinin 2011/240 E-498 K.sayılı ilamı ile davalı lehine yoksulluk nafakasının 260 TL"ye, müşterek çocukları için hükmedilen iştirak nafakasının 310 TL"ye yükseltildiğini, geçen sürede davacının işten ayrılıp, yeniden evlendiğini ve bir çocuğu olduğunu, ileri derecede bronşit hastası olduğundan çalışamadığını, geliri bulunmadığını ileri sürerek, her iki nafakanın da kaldırılmasını, olmadığı takdirde; yoksulluk ve iştirak nafakasının 75"er TL"ye indirilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, 10.09.2013 gün ve 2012/944 E-2013/653 K.sayılı ilam ile davanın tümden reddi cihetine gidilmiş, verilen hükmün davacı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 11.03.2014 gün ve 2013/19687 E-2014-3785 K.sayılı ilamı ile; "sair temyiz itirazlarının reddi ile, yoksulluk nafakasının kaldırılması talebi azaltılması talebini de içermekte olup, çoğun içinde az da vardır kuralı gereğince, yoksulluk nafakasında hakkaniyete uygun bir oranda indirim yapılması gerekirken davanın tümden reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir."" gerekçesi ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama sonucunda; ""...önceki kararda davanın reddi ile davalı hakkında taktir edilen yoksulluk nafakası ile müşterek çocuk lehine taktir edilen iştirak nafakasının kaldırılmasına yönelik talebin reddine karar verilmesinin yanında tarafların ekonomik ve sosyal durumları göz önüne alınarak nafaka borçlusunun kirada eşi ve bir çocuğu ile birlikte ikamet etmesi, sabit bir işinin bulunmaması yönündeki zabıta araştırması karşısında nafaka alacaklısının gelir getiren bir faaliyetinin olmaması, babasının evinde babası ile birlikte çocuğu ile birlikte ikamet ediyor olması, bu durumun boşanma dosyalarında da göz önüne alınarak nafaka taktir edilmiş olması karşısında davacının yeni bir evlilik yapması göz önüne alındığında tarafların ekonomik ve sosyal durumlarında nafakanın başlangıç tarihi ile dava tarihi arasında tarafların ekonomik ve sosyal durumlarının olağanüstü bir değişiklik göstermediği görülmekle"" gerekçesi ile bozmadan önceki hüküm doğrultusunda yine davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, Dairemizin yukarıda anılan bozma ilamına uyulmuş ise de, gereği yerine getirilmemiştir.
Uzun yıllardan beri Yargıtay"ın kökleşmiş sapma göstermeyen uygulamaları ve öğretide benimsenen usuli kazanılmış hak müessesesi, Usul Hukukunun dayandığı vazgeçilmez ana temellerinden biridir. Bu hukuki kuralın ancak iki istisnası bulunmaktadır. Bunlardan biri mahkemece Yargıtay bozma kararına uyulduktan sonra görülmekte olan davaya uygulama imkanı olan yeni bir İçtihadı Birleştirme Kararının çıkması, diğeri de 04.02.1959 tarih 13/5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında belirlendiği üzere hükmüne uyulan bozma kararından sonra görevle ilgili yeni bir yasal düzenlemenin getirilmiş olmasıdır. Olayda, Dairemizin bozma kararına uyulmakla meydana gelen usuli kazanılmış hakkın sonuç doğurmayacağı hallerde sözkonusu değildir.
Dosya kapsamına göre; davacının sabit bir geliri bulunmadığı, iş buldukça çalıştığı, başkaca bir mal varlığının olmadığı, davalının ev hanımı olduğu, herhangi bir geliri ve mal varlığının da olmadığının anlaşılması karşısında, mahkemece; 11.03.2014 günlü bozma kararında belirtilen ve istenilenler doğrultusunda işlem yapılarak sonucuna uygun bir karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.