Davacı, davalı işveren nezdinde 1966- 1985 tarihleri arası çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı SGK vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2. Davacı, davalı işyerinde hizmet akdine dayalı olarak 1966-1985  yılları arasında geçen ve kuruma bildirilmeyen hizmet süresinin tesbitini talep etmiş olup, mahkemece 16.12.1985-04.01.1998 tarihleri arasında kuruma eksik bildirilen çalışma süresinin tesbitine karar verilmiş ise de bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamaktadır.
Davacı, dava dilekçesi ve  tüm yargılama aşamalarında 1966-1985   yıllarına ilişkin  kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tesbitini talep etmiştir. Tüm dosya kapsamı ile;yargılama sırasında yazılı dilekçe ile ya da duruşma zabıtlarına geçen açık ifadelerle davanın ıslah edildiğine ilişkin belge bulunmadığı, dosya içerisinde dizi pusulasının da yer almadığı anlaşılmaktadır.
HUMK’nun  74. maddesi “Kanunu Medeni ile muayyen hükümler mahfuz olmak üzere hakim her iki tarafın iddia ve müdafaalariyle mukayyet olup ondan fazlasına veya başka bir şeye hüküm veremez. Tahakkuk edecek hale göre talepten noksan ile hüküm caizdir.”hükmünü içermektedir. Anılan maddenin açık ifadesine göre hakim talepten fazlaya ya da talep konusu edilmeyen bir hususda kendiliğinden karar veremez.
O halde dava usulen ıslah edilmeksizin talep aşılarak dava dilekçesi ile talep olunan 1966-1985  yılları arasında geçen ve kuruma bildirilmeyen hizmet süresinin tesbiti hakkında bir karar verme yerine, 16.12.1985-04.01.1998 tarihleri arasında kuruma eksik bildirilen çalışma süresinin tesbitine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 09.03.2010 gününde  oybirliğiyle karar verildi.