MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen nişan hediyelerinin iadesi-tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı/birleşen davalı vekili dilekçesi ile; tarafların 20.04.2012 tarihinde nişanlandıklarını, düğün günü davalı/birleşen davacının hiçbir gerekçe göstermeden nişanı bozduğunu iddia ederek, nişanlılık döneminde, nişan töreninde ve kına gecesinde müvekkili tarafından davalı/birleşen davacıya verilen hediyelerin aynen iadesini olmadığı taktirde bedelinin tahsilini, davalı/birleşen davacı ve ailesini nişanlılık döneminde gezdirip dolaştırdığı için yaptığı harcamalar, düğünden sonra oturulacak eve aldığı eşyalar ve ödediği kira parası ile emlakçı bedelinin tahsilini ve davalı/birleşen davacının hiçbir neden yokken nişanı bozduğu için etrafa rezil olduğunu, duygularıyla oynandığını, manevi olarak yıprandığını iddia ederek de 15.000 TL manevi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı/birleşen davacı vekili cevap dilekçesi ile; nişanı davacı/birleşen davalı tarafın bozduğunu savunarak davanın reddini dilemiş, birleşen davada ise; davacı/birleşen davalının kına gecesinin yapıldığı gece nişanı bozduğunu, davalı/birleşen davacının annesinin nişanın bozulduğunu öğrenince sinir krizi geçirdiğini, o geceyi acil serviste geçirmek zorunda kaldıklarını, davalı/birleşen davacıya ait çeyiz eşyaları, beyaz eşyaların davacı/birleşen davalı tarafta kaldığını, davacı/birleşen davalının kadına verdiği tüm hediyeler ve takıların da kına gecesi davacı/birleşen davalının annesine teslim edildiğini iddia ederek, birleşen davacı kadına ait olup birleşen davalıda kalan eşyaların aynen iadesini olmadığı taktirde bedelinin tahsilini, yaptığı masraflara karşılık şimdilik 1.000 TL maddi tazminat ve 20.000 TL manevi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; asıl dava ile birleşen davanın ayrı ayrı reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı/birleşen davacı vekilinin tüm, davacı/birleşen davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak;
TMK.nun 122.maddesi ve yerleşik Yargıtay uygulamasına göre kullanılmakla eskiyen ya da tüketilen eşyaların mutad hediye kabul edilerek iadesine karar verilemez ise de; altın ve ziynet eşyalarının mutad dışı hediye kabul edilerek iadesine karar vermek gerekmektedir.
Somut olayda, davacı erkek nişanlılık döneminde,nişanda ve kına gecesinde davalı/birleşen davacıya verdiği ziynetlerin davalı/birleşen davacı kadında kaldığını ileri sürülerek iadesini istemiş, davalı kadın da ziynet ve diğer hediyelerin alındığını ancak kına gecesi davacı/birleşen davalının annesine teslim edildiğini savunmuştur. Buna göre ziynet ve diğer hediyelerin davalı kadına teslim edildiğine dair taraflar arasında bir ihtilaf yoktur. Uyuşmazlık eşyaların davacı/karşı davalı erkeğe iade edilip edilmediği noktasında toplanmaktadır.
O halde; davalı kadın eşyaları iade ettiğini savunduğuna göre, bu hususta ispat külfeti davalı/birleşen davacı tarafa ait olup, mahkemece davalı/birleşen davacının bu husustaki delilleri değerlendirilmek suretiyle sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın tümden reddi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.