MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen elektrik aboneliğinin yaptırılmasına karar verilmesi davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının maliki bulunduğu dükkana davalı şirketin elektrik aboneliği yapmadığını ileri sürerek geçici elektrik abonelik tesisinin yapılmasına karar verilmesi talep edilmiştir.
Mahalli Mahkemece; 4077 sayılı Yasanın 3/d maddesi ile 11/A maddelerindeki düzenlemeye göre, elektrik aboneliğinin tüketici işlemi olduğu, dolayısıyla tüketici işleminden kaynaklanan uyuşmazlıkların Tüketici Mahkemelerinde çözümleneceği, göreve ilişkin hususların yargılamanın her aşamasında re"sen nazara alınacağı, davaya bakmada Tüketici Mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Uyuşmazlık, dükkan niteliğinde olan taşınmaza bağlanması istenilen geçici elektrik aboneliği davasında, görevli mahkemenin Tüketici Mahkemesi mi yoksa Asliye Hukuk Mahkemesi mi olduğu noktasındadır.
Geçici elektrik aboneliği istenen dava konusu yerin (ticarî fâaliyetin yürütüldüğü) dükkan olduğu, dava dilekçesinden, ibraz edilen tapu kaydı ve faturalardan anlaşılmaktadır. Esasen bu husus mahkemenin de kabulündedir.
4822 sayılı Yasa ile değişik 4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun “Amaç” başlıklı 1. maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra “Kapsam” başlıklı 2. maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir. Yasanın 3. maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddî malları, hizmet; bir ücret veya menfâat karşılığında yapılan mal sağlama dışındaki her türlü fâaliyeti ifade eder.
Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticarî veya meslekî fâaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise bir mal veya hizmeti ticarî veya meslekî olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder şeklinde tanımlanmıştır.
Bir hukukî işlemin 4077 sayılı yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukukî işlemin olması gereklidir.
Somut olayda; dosyadaki bilgi ve belgelerden, geçici elektrik aboneliği kurulması isteminin dükkan için talep edildiğinin açık ve tartışmasız olduğu, davacının tüketici tanımına uymadığı gibi, olayda 4077 sayılı kanun hükümlerinin uygulanması da mümkün değildir. Bu duruma göre, uyuşmazlığın çözümü genel mahkemelerin görevi içerisindedir.
Hâl böyle olunca, yargılamanın genel hükümlere göre Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatı ile yapılması gerekirken, Tüketici Mahkemesinin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
Bozma nedenine göre, davacının sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.