MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizin 04.11.2015 tarih ve 2015/19249 Esas - 2015/30919 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 05.02.2020 tarih ve 2020/4000 sayılı itiraznamesi ile “duruşmadan bağışık tutulma talebi ve bu konuda mahkemece verilmiş bir karar bulunmayan sanık hakkında gerekçeli kararın kendisine tebliğ edilmiş sayıldığı 04.11.2014 tarihinde ve sonrasında Ceyhan M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda bulunduğu anlaşılıp, sanığın ikamet adresine 04.11.2014 tarihinde yapılan tebligatın usulsüz olduğu, CMK’nin 194 ve 196/1. maddelerine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlandığı, temyiz talebinin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek inceleme yapılması gerektiği, sanığın temyiz talebinin reddi kararının uygun olmadığı, bu nedenle temyizin reddine dair ek kararın onanmasına ilişkin kaldırılarak, dosyanın incelenerek sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün onanması gerektiğinden” bahisle 6352 sayılı Kanun’un 99. maddesiyle ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 308/2-3. bentleri uyarınca dosyanın itirazen incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Yerinde görülen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2)Dairemizin 04.11.2015 tarih ve 2015/19249 Esas - 2015/30919 Karar sayılı reddin onanmasına dair kararının KALDIRILMASINA,
Sanığın 06.02.2015 tarihli dilekçesi ile temyiz isteminde, 18.02.2015, 09.10.2015, 16.12.2015, 05.01.2016, 22.02.2016 tarihli dilekçeleri ile infazın durdurulması ve eski hale getirme taleplerinde bulunduğu, eski hale getirme talebine ilişkin karar verme yetkisinin temyiz aşamasında Dairemize ait olduğu anlaşılmakla,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 42/1. maddesindeki “süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hâle getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme karşısında; sanığın temyiz süresine ilişkin eski hale getirme talebi konusunda karar verme yetkisi Yargıtay"a ait olup yerel mahkemenin bu taleple ilgili usule aykırı şekilde verdiği Adana 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.03.2016 tarih 2014/77 Esas-2016/688 Karar sayılı ek kararın yok hükmünde olduğu,
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, 06.11.2014 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 21. maddesi uyarınca tebliğ edildiği, sanığın 06.02.2015 tarihli temyiz dilekçesinde cezaevinde olduğu halde hakkında verilen kararın kendisine tebliğ edilmediğini bildirdiği, UYAP sisteminde yapılan incelemede sanığın 25.06.2014 – 09.07.2016 tarihleri arasında Ceyhan M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın ikametine yapılan tebligatın geçersiz olduğu, bu nedenle sanığın temyiz süresi yönünden eski hale getirme talebinin kabulü ile temyiz talebinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Hüküm tarihinde Ceyhan M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığın sorgusunda duruşmalardan vareste tutulma hakkının hatırlatılmadığı ve vareste tutulma konusunda bir beyanının olmaması karşısında, son duruşmada hazır bulundurulmadan ya da SEGBİS sistemi ile duruşmaya katılımı sağlanmadan mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Ludi/İsviçre, B. No: 12433/86, 15/06/1992 P. 49/50; Artico/İtalya, B. No: 6694/74, 13/5/1980 P. 33; Sejdovic/İtalya, B. No: 56581/00, 1/3/2006 P. 81) kararlarında belirtildiği üzere savunma hakkı kısıtlanarak Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 193 ve 196. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 26.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.