MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olduğu anlaşıldığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan 5271 sayılı CMK.nun 231/6. maddesinin (a) bendinde yazılı "kasıtlı bir suçtan mahkum olmama" koşulunun bulunmaması nedeniyle adı geçen sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Siverek Ağır Ceza Mahkemesi"nin 20/03/2003 tarihinde kesinleşen, 07/02/2003 tarihli, 2000/63 E. ve 2003/21 sayılı kararı ile verilen 647 sayılı Kanunun 6. maddesi uyarınca ertelenen 3,04 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyetinin suç tarihine göre tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın, aşamalardaki savunmalarında, kendisinin katılana iş vermediği ve sigara almadığı gibi böyle bir söyleminin de bulunmadığını belirtmesi, katılanın ise, sanıktan iş ve sigara talebinin olmadığını, sanığın kendisine iftira attığını belirtmesi karşısında; sanığın katılana “iş ve sigara” verdiğine ilişkin sözlerinin gerçeklik derecesinin araştırılarak yakınma ve eleştiri niteliğinde olup olmadığının değerlendirilmesi gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki (1) nolu bozma düşüncesine katılınmamıştır.
Gerekçeli kararda “sanık savunmasında atılı suçlamayı kabul etmemiş; savunma tanıkları da savunmayı desteklemişlerdir. İddia tanığı olarak dinlenen polis memurları olan tanıklar beyanlarında ve suç tarihinde tanzim edilen tutanak içeriğinde sanığın katılana yönelik olarak “ iş istediniz iş verdim, bazen sigaranızı dahi alıyoruz” şekilinde beyanlarda bulunduğunu iddia etmiştir. Tanık beyanları arasındaki çelişki giderilememekle savunma tanıklarının sanığın darp edildiğine dair beyanlarının sağlık raporu ile doğrulanmamış olduğu bu suretle beyanlarının doğruluğunun tereddüt yarattığı, iddia tanıklarının ise sanıkla husumeti iddia ve
ispat olunamayan kamu görevlileri olduğu, sanık tarafından sarf edilen sözlerin kısık sesle yapıldığının beyan edildiği, bu hali ile sanık ve görevli polislerden uzakta bulunan savunma tanıklarınca duyulmamasının muhtemel olduğu anlaşılmakla iddia tanığı olan polis memurları olan tanıkların beyanına itibar olunarak” biçiminde iddia tanıklarının hangi gerekçelerle savunma tanıklarına üstün tutulduğunun değerlendirilmesi karşısında tanık beyanları arasındaki çelişkinin giderilmesi, giderilememesi halinde hangi tanığın ifadesinin neden üstün tutulduğunun açıklanması gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki (2) nolu bozma düşüncesine katılınmamıştır.
Oluşa ve dosya içeriğine göre sanığın polis merkezi amirliğine geldiğinde katılanı “Zafer senin bize kastın mı var, bizden ne istiyorsun” biçiminde itham ederek tartışma başlatığının anlaşılması karşısında mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden 5237 sayılı TCK.nun 129. maddesinin uygulanma koşullarının oluşup olmadığının değerlendirilmesi gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki (3) nolu bozma düşüncesine katılınmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanığın yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 06/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.