MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, davacının ... ... adlı davalı işyerinde çalıştığını iş sözleşmesine haksız olarak son verildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti taleplerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, davacının iş sözleşmesine mazeretsiz işe gelmemesi sebebi ile tutulan devamsızlık tutanaklarına dayalı olarak İş Kanunu 25/2-(g) maddesi gereğince son verildiğini, davacının alacak iddialarının yerinde olmadığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davalı tarafından gerşekleştirilen iş sözleşmesinin feshinin haklı sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanununun 25 II- ( g) bendinde, “işçinin işverenden izin almaksızın veya haklı bir sebebe dayanmaksızın ardı ardına iki işgünü veya bir ay içinde iki defa herhangi bir tatil gününden sonraki iş günü, yahut bir ayda üç işgünü işine devam etmemesi” halinde işverenin haklı fesih imkanının bulunduğu kurala bağlanmıştır.
İşçinin işe devamsızlığı, her durumda işverene haklı fesih imkanı vermemektedir. Devamsızlığın haklı bir nedene dayanması halinde işverenin derhal ve haklı nedenle fesih imkanı bulunmamaktadır. İşçinin hastalığı, aile fertlerinden birinin ya da yakınlarının ölümü veya hastalığı, işçinin tanıklık ve bilirkişilik yapması gibi haller, işe devamsızlığı haklı kılan nedenlerdir. Mazeretin ispatı noktasında, sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadığı sürece özel sağlık kuruluşlarından alınan raporlara da değer verilmelidir.
Devamsızlık süresi, ardı ardına iki işgünü veya bir ay içinde iki defa herhangi bir tatil gününden sonraki iş günü ya da bir ayda üç işgünü olmadıkça, işverenin haklı fesih imkanı yoktur. Belirtilen işgünlerinde hiç çalışmamış olunması gerekir. Devamsızlık saatlerinin toplanması suretiyle belli bir gün sayısına ulaşılmasıyla işverenin haklı fesih imkanı doğmaz.
Somut olayda, davacı hakkında 06.07.2014-10.07.2014 tarihleri arasında devamsızlık tutanaklarının tutulduğu görülmüştür. Davacı tanıklarının beyanları incelendiğinde iş sözleşmesinin feshi hakkında bilgi sahibi olmayan veya işyerinde çalışan kişi olmamaları sebebi ile fesih hakkında bilgi sahibi olamayacak kişiler oldukları anlaşılmıştır. Davalı tanıkları da beyanlarında davacının bir müddet işe devam etmediğini, bu arada rahatsızlandığını duyduklarını ancak davacının işe devam etmediği süre boyunca mazereti hakkında da işvereni bilgilendirmediğini belirtmişlerdir. Tüm anlatılanlar kapsamında iş sözleşmesinin feshi değerlendirildiğinde, mahkeme gerekçesinde her ne kadar davacının devamsızlığı üzerine davalı işverenin, davacının mazeretini bildirmesini istemediği, devamsızlığa karşı savunmasını almadığından bahisle kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulüne karar verilmiş ise de, işverenin bu konuda yasal bir zorunluluğu bulunmamakta olup devamsızlığın haklı sebebe dayandığının ispat yükü davacı tarafta olduğundan ve dosya kapsamından da davacının devamsızlığının haklılığını ispatlayamadığı anlaşıldığından bu durumda işverenin feshinin hakklılığının kabulü gerektiği sonucuna varılmaktadır. Bu anlatılanlar kapsamında da davacının işverenin haklı feshi sebebi ile kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerektiği halde kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.