MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, silahla kasten yaralama
HÜKÜM : ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/09/2019 tarih, 2019/47 Esas ve 2019/293 sayılı kararı ile; sanık hakkında:
1) Mağdur ...’ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK’nin 81/1, 35, 53, 58. maddeleri uyarınca 12 yıl hapis cezasıyla,
2) Mağdur ...’na yönelik silahla kasten yaralama suçundan TCK’nin 86/1-3-e, 53, 58. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümlerin katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili, sanık ve müdafii tarafından temyizi üzerine dosyanın yapılan temyiz incelemesinde;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın hazır bulunduğu celsede, yüzüne karşı okunup usulen tefhim olunan hükme karşı, CMUK’un 310. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süre geçtikten sonra, 12/10/2019 tarihli temyiz dilekçesi ile temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, sanık ...’nun temyiz isteminin CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında mağdur ...’ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur ...
Kocamanoğlu’na yönelik silahla kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin edilmiş, sanık yönünden cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması değerlendirilip inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde düşme ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede eksik incelemeye, sübuta, suç niteliğine, cezadan takdire bağlı indirim yapılması gerektiğine, katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin üst sınırdan ceza verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle,
1) Sanık hakkında mağdur ...’na yönelik silahla kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanığın eylemine uyan TCK’nin 86/1-3-e maddesinde düzenlenen suç için kanunda öngörülen cezanın üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerine göre belirlenen 12 yıl olan uzatılmış dava zamanaşımı süresinin 31/12/2007 olan suç tarihi dikkate alındığında, temyiz incelemesinden önce dolduğu anlaşıldığından, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesince tanınan yetkiye dayanılarak, sanık hakkında bu suç yönünden açılan kamu davasının TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri ile CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
2) Sanık hakkında mağdur ...’ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise;
Sanık hakkında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri ve 7242 sayılı Kanun"un 10. maddesi ile yapılan değişiklikler nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama Yasaya aykırı olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesince tanınan yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar ve 7242 sayılı Kanun"un 10. maddesi ile yapılan değişiklik gözetilerek TCK"nin 53/1-2-3. maddesinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, re’sen de temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, sanık hakkında hükmolunan ceza miktarı ile tutuklulukta kaldığı süre dikkate alınarak, müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE, 23/12/2021 gününde oy birliği ile karar verildi.