MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29/11/2007 tarih ve 2007/609-2007/737 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, mahkemece verilen kararın hüküm kısmında hükmedilen paranın davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmediğinden uygulamada zorluklarla karşılaştıklarını, davalı .... Bakanlığı"nın borcun yarısından sorumlu olduğunu iddia ettiğini, bunun yerinde olmadığını, müteselsilen sorumluluklarının mevcut olduğunu, borcun diğer yarısının tahsilini imkansız hale geleceğini ileri sürerek ilamın, borçluların borcun tümünden müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarına dair olduğu yönünde tashih veya tavzih edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, HMK"nın 304. maddesinde hükmün hangi hallerde tashihinin, 305. maddesinde ise, hükmün hangi hallerde tavzihinin mümkün olduğu açıklanmış olup, hükümde yazım ve hesap hatası bulunmadığı gibi, hükmün yeterince açık olduğu, davacının talebinin ancak temyiz konusu olabileceği, bu hususun temyiz nedeni yapılmaksızın kararın kesinleştiği gerekçesi ile istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 23/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.