MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/05/2014 tarih ve 2013/295-2014/104 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 1968 yılından beri faaliyet gösterdiğini, müvekkili adına 07.04.1994 tarih 80364 sayılı “....” ibareli markanın bulunduğunu, davalı şirketin diğer davalı nezdinde 26.09.2013 tarih .... nolu başvurusuyla müvekkilinin kullandığı marka ve logo ile ayırt edilemeyecek kadar benzer nitelikteki logo tasarımının adına tescili için talepte bulunduğunu, davacının tescil isteminde bulunduğu tasarımın yenilik ve ayırt edicilik vasıflarının bulunmadığı gibi müvekkilinin markasıyla hem anlam hem de görsel olarak benzerlik taşıdığını, bu hususun müvekkilinin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet doğurduğunu, bu nedenle davalı şirket başvurusuna ilişkin diğer davalı nezdinde yaptıkları itirazların ... tarafından verilen karar ile reddedildiğini ileri sürerek ... tarafından verilen 26.9.2013 tarih 2913-T-700 sayılı kararın iptaline davalı adına tescilli 2012-06946/1 nolu tasarımın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, marka ve tasarımın koruma kapsamının farklı olduğunu, davacının adına tescilli markayı mesnet göstererek davalı şirketin tasarım tescil başvurusuna itiraz ettiğini, başvuruya konu tasarımın yenilik ve ayırt edicilik vasıflarının bulunduğunu, 554 sayılı KHK uyarınca müvekkil kurumca yapılan değerlendirme ve verilen kararın hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin tescil başvurusuna konu tasarım ile davacı markası arasında benzerliğin bulunmadığını, müvekkilinin inşaat alanında faaliyet gösterdiğini, redde mesnet gösterilen markanın tescilli olduğu alanlara yönelik faaliyetinin bulunmadığını, haksız rekabet ve kötü niyet durumunun olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; dava konusu başvurudan önce yürürlükte bulunan 554 sayılı KHK"nın uygulama şeklini gösterir yönetmeliğin 8/1-a-2 ve halen yürürlükte olan yönetmeliğin 9/1-a bentlerinin somut uyuşmazlığın çözümüne yardımcı olmadığı, somut olaya benzer uyuşmazlıklarda marka sahibinin itirazı üzerine tasarım başvurusunun reddi veya hükümsüz kılınması yöntemini benimseyen topluluk tasarım tüzüğünün 25. maddesinin uyuşmazlığın çözümüne daha uygun olduğu, anılan hükümler olmasa dahi TMK"nın 2. maddesi uyarınca aynı sonuca varılabileceği, davalının tescil ettirdiği logoyu faaliyet alanında kullanma niyetinde olduğu, logonun bir ürünün dış görünüşü olmayıp markasal kullanım amacı taşıdığı, bu haliyle kullanımın davacı markasıyla iltibasa mahal verebileceği 551 sayılı KHK"nın 61, 9, 62. maddeleri uyarınca başvurunun reddi yerine kabulünün doğru olmadığı gerekçesiyle ..."nın 2013-T-700 sayılı kararının iptaline, davalı şirket adına tescilli 2012/06946 sayılı tasarımının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalı ... ve davalı ... vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, dava konusu tasarımın esasında 554 sayılı KHK 3/(a) bendi anlamında bir ürün görünümünün korunması amacına yönelik olmasına, tasarımda yer alan "...." ibareli markasal unsurların 554 sayılı KHK hükümleri gereğince tasarım koruması kapsamında bulunmamasına, Dairemizin 24.12.2009 tarih ve 12067/13171 sayılı kararında da benimsendiği üzere söz konusu tasarımın uygulanacağı ürün grubunun başvuru sırasında belirtilmemesi nedeniyle, davacının tescilli "...." ibareli markasına dayalı olarak tasarım başvurusuna karşı 556 sayılı KHK"nın 9, 61 vd, ve 6762 sayılı TTK"nın 57 ve 58. maddeleri uyarınca itiraz ve tasarımın iptalini talep edebilecek bulunmasına göre, davalı ... ve ... vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... ve ... vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 23.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.