MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/01/2014 tarih ve 2011/202-2014/17 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirkete sigortalı emtianın davalı şirkete ait nakliye aracı ile taşınması sırasında meydana gelen kaza sebebiyle oluşan 10.801,00 TL hasar bedelinin sigortalısına ödendiğini, ödenen bu tutarın tahsili için başlatılan icra takibine davalı tarafça itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, öncelikle zaman aşımı itirazında bulunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davalının usuli itirazları yerinde olmadığından, davanın esasına girilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava, sigortalıya ödenen hasar bedelinin rücuen tahsili amacıyla başlatılan takibe vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Yargılamada davalı vekili tarafından zaman aşımı def"inde bulunulmuş ise de, mahkemece davalının usuli itirazlarının yerinde olmadığı şeklindeki açıklama ile yetinilerek, herhangi bir gerekçeye yer verilmeksizin zaman aşımı def"inin reddine karar verilmiştir. Anayasa"nın 141. maddesinin 3. fıkrası hükmü gereğince mahkemelerin tüm kararlarının gerekçeli olması gerekmekte olup, karar aleyhine yasa yollarına başvurulduğunda da HUMK"nın 428. maddesi uyarınca Yargıtay incelemesi sırasında gerekçe sayesinde kararın usul ve yasaya uygun olup olmadığı denetlenebilecektir. Bu itibarla, davalının zaman aşımı def"inin red gerekçesinin belirtilmemesi doğru görülmemiş, hükmün temyiz eden davalı yararına bozulması gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin sair temyiz itirazının şimdilik incelemesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.